Op de helft alweer...

Vandaag alweer op de helft van mijn zwangerschap. Zo langzaam als het de eerste weken ging, zo snel gaat het nu. A.s. maandag de twintigweken echo. Toch wel spannend, zeker ook gezien mijn leeftijd; hopelijk zit alles erop en eraan en werkt alles prima...

De misselijkheid is nu een weekje of twee verdwenen. Het heeft wat langer geduurd als destijds bij mijn eerste zwangerschap, toen had ik er tot en met week 16 last van en nu dus tot ongeveer week 18. Wel moet ik nog steeds zorgen dat ik 's ochtends niet te lang wacht met iets eten, want dan gaat het niet goed. Maar ach, dat is te overzien.

Ik begin mezelf ook meer en meer te realiseren dat dit mijn laatste zwangerschap is. Daardoor probeer ik er nu nóg intenser van te genieten dan ik al deed. Vooral de bewegingen kunnen me nu ècht raken en emotioneel maken. Ik ben sowieso deze zwangerschap héél emotioneel...hihihi, ik kan al janken als ik onze oudste aankijk. Maar het is ook goed zo hoor. We wilden graag een gezin met twee kinderen dus als het allemaal goed gaat ben ik meer dan tevreden dat het ons alsnog gegund was. En voor mijn gevoel heb ik er toch eigenlijk een beetje drie, want ons sterretje in de hemel vergeten we natuurlijk óók nooit!

Maandag weten wijzelf waarschijnlijk ook wat het gaat worden. We willen het alleen weten uit praktisch oogpunt. Is het een meisje dan kan ik de stapels kleertjes die ik ondertussen heb liggen (ons meisje van 3 jaar en 4 maanden draagt al maatje 110/116) uitzoeken en de 'versleten' stuks wegdoen. Mocht het een jongen worden dan moeten we nog even gaan shoppen en dan kan er héél veel weg...hihihi

Wat het wordt maakt me niet zoveel uit. Een jongen zou leuk zijn voor het evenwicht, maar een meisje vind ikzelf persoonlijk altijd wel leuk om mee te tutten (vlechtjes en zo). Mijn man zou een jongen leuk vinden voor de familienaam die dan doorgaat, maar ach, voor ons allebei geldt eigenlijk het voornaamste cliché: als het maar gezond is!