Mama zijn van een hooggevoelig kindje

Zomaar een mooi gedicht dat ik tegenkwam op Facebook en dat prachtig beschrijft hoe het voelt om mama van een hooggevoelig kindje te zijn. Vaak is het te begrijpen, maar soms blijf je met vragen zitten...




'Daar sta je dan. Een traan rolt over je wang En ik probeer te bedenken wat er gebeurd is, waardoor jij moet huilen.

Ik voel je meestal zo goed aan, weet wat er speelt en wanneer je even je rust nodig hebt. Wanneer je je uitdaging zoekt, of te veel prikkels hebt ontvangen. Wanneer je naar vriendjes kunt of lekker alleen thuis. En wanneer je iets later naar bed kunt, of juist het ritme nodig hebt.

Maar soms, zoals nu, heb ik geen flauw idee. Voel ik me zo hulpeloos. Wat heb ik gemist?

Ik haal adem en bedenk Dat ík niet alles kan weten En jíj niet altijd weet precies waarom. Wil je een knuffel? En huil maar. Ik ben er voor je. mama'