2e bezoek verloskundige

Vanmiddag naar, zoals ze dat hier zo mooi noemen, de controle bij onze casemanager geweest. Eerst vroeg ze hoe het ging. Nog steeds misselijk en moe, maar dat was bij ons meiske ook zo tot en met de 16e week dus wellicht nog 1 weekje te gaan...

Daarna bloeddruk gemeten, 100/75 en netjes dus. Toen luisteren naar het hartje. Iets dat wij helemaal niet gewend zijn, omdat wij vorige keer constant bij de gynaecoloog zaten en deze steeds het echo apparaat pakte. Al snel was mijn eigen hartslag duidelijk te horen, maar die van hummeltje...ho maar. Na ongeveer 5 minuten zei de VK dat ze een schopje hoorde; wij wisten niet waar we naar moesten luisteren dus ik nam maar aan dat het zo was. Ondertussen was ik op van de zenuwen, omdat ze maar geen hartslag hoorde. Ze adviseerde me even te gaan plassen, zodat mijn blaas in ieder geval niet de stoorzender in het geheel zou kunnen zijn. Er kwamen echter maar een paar druppels uit en ook daarna hoorde ze nog steeds niets.

Gelukkig merkte de VK aan mij dat ik er niet gerust op was, ook al had zij dan een schopje gehoord en had ik hummeltje vanaf vorige week al een aantal maal gevoeld. Ze vroeg me waar ik die bewegingen altijd het beste voelde. Ik zei redelijk onderin. Vervolgens heeft de VK de doppler helemaal aan de onderkant van mijn buik geplaatst (precies op het litteken van mijn keizersnede, waar ik minder vrolijk van werd, omdat het ècht pijn deed) en met wat druk uitoefenen was daar eindelijk, maar wel héél duidelijk de hartslag van hummeltje te horen. Wat een opluchting!!

De VK zei na afloop; je moet hem of haar de volgende keer wel eerst goed toespreken hoor, want verstoppertje spelen op zo'n moment is géén goed idee...hahaha, een klein eigenwijsje die van ons en dat al met net 15 weken :-)