Bevallingsverhaal

het begon allemaal op 6januari 2015 , ik moest voor de zoveelste keer op controle ik was toen 37.2weken zwanger , eerst kreeg ik de echo de allerlaatste ! babytje sliep en was heel rustig maar alles zag er verder goed uit toen besloot de gyne om te voelen hoeveel opening er was en er was toch al 2cm opening toen kwamen de woorden morgenvroeg leiden we het in.. met tranen hup terug naar mijn kamer same met mijn vriend, de gyne besloot om het in te leiden omdat ik daar al 3weken lag en ja heb duidelijk laten maken dat ik het ook echt zat was! toen op de kamer even bekomen en alles klaar gelegd voor de baby... ons laatste avondje met 2 <3 wa konden bijna niet slapen van ongeduld en ik liep om 4uur snachs alweer rond heb me gedoucht en nog wat tv gekeken om 7uur kwamen ze me halen en brachten ze me naar het verloskwartier, met hartkloppingen hehe ik was blij maar ook heel bang :D ! eerst  even aan de monitor en om half8 kwam de gyne het pilletje inbrengen, dat voelde ook niet erg lekker!! ondertussen kwam men beste vriendin aan in het ziekenhuis juist zei en me moeder had ik ingelicht, spannend en vollop aan het praten over de baby ;D toen brachte ze me effectief naar de verloskamer .. en staken ze een infuus .. lekker klungelen die verpleegster ze stak hem helemaal verkeerd gans mijn hand blauw dan maar een andere geroepen en in me andere hand ik was al volledig gepeinigd nog voor ik moest beginnen . GELUKKIG had ik een andere verloskamer dan die van mijn zoontje want ook die beelden kwamen alweer in men hoofd , het maakte me angstig! ik wou dit echt niet nog eens meemaken! want ja we zijn er bijna maar nog niet helemaal ! rond de middag kwam me moeder langs en ging men vriendin gaan werken..ik kreeg rond de middag de eerste pijntjes die langzaam toenamen .. ze kwamen ook al eens voelen en ik zat toen al rond de 3a4cm ! de pijn werd erger en erger maar ik bleef even staan op 3a4cm.. toen ik het niet meer kon houden heb ik me tegen de muur gezet om af te duwen, uiteindelijk wist ik niet meer waar kruipen me moeder steunde me vollop en me vriend natuurlijk ook! ik moest op bed gaan ligge en zo rond half3 had ik 5cm opening en ze besloten de vliezen te breken, me moeder dacht dit zal nog even duren dus ze besloot wat te gaan eten haha.. maar toen..ging het ineens heel snel vooruit ik kreeg persdrang.. enorm..toch maar op het belletje geduwd en al snel stond de gyne daar om eens te voelen en ja hoor ineens in korte tijd van 5 naar 10cm!!! me vriend heeft meteen me moeder gebeld :D die was nog net op tijd.. na een halfuurtje 3kwartiers persen en 1knip was ons prinsesje daar !!!  wat een onbeschrijfelijk gevoel was dat!!! eindelijk was ons wondertje daar ! lang op gewacht we konden met ons geluk geen blijf ! wat een liefde !!!!! dit keer weende ons kindje wel ! ons lieve Ella ! ze meet 47cm op het latje en woog 3.246kg in haar bloot gatje! wat een geluk! gezond en wel mochten we na een uurtje naar de kamer meteen bezoek! de peter(mijn jongste broer) een tante mijn beste vriendin mijn moeder! allemaal kwamen ze ons lieve ella meteen bewonderen! zo geliefd want ook zei hebben alles meegemaakt toen we ons zoontje verloren, ze hebben mee gewacht op dit wonder! ons meisje dronk meteen goed het was nog wel even wennen voor ons maar we hebben toen zo genoten die avond/nacht met ons 3tjes!  we zijn erg dankbaar dat we dit mogen meemaken inmiddels is mijn flinke dame alweer 5maanden! het gaat veel te snel ik mis mijn mini popje al :D! maar elke leeftijd heeft zijn charmes en wie weet in de toekomst of er nog wondertjes mogen bestaan !