He meid,
jouw verhaal zou mijn verhaal kunnen zijn. Trek je niets aan van de minder leuke reacties. Dit soort dingen gebeuren alleen maar als het echt nodig is, vroedvrouw en gyn gaan dit niet zomaar voor je plezier doen.
Ik weet morgen ook meer voor mij en ik hoop op positief nieuws voor jou! Toy! toy!
Ja ik kan best over negatieve reacties maar vraag me dan eerst even naar de reden :) wat zijn jou klachten? En hoever ben jij? Spannend.. ik duim ook voor jou.. spannend altijd maar weer, en je wil t beste voor je kindje dus ik vind t nog steeds lastig qua bepaalde situaties .
Ik ben 37 weken en zes dagen...
Ik ben eigenlijk gewoon op. Als ik terugkijk naar mijn zwangerschap waarin ik de eerste drie
maanden thuis ben moeten blijven omdat ik heel de tijd ( vaak 2à 3 keer per dag) flauw viel en me
ontzettend misselijk voelde. Daarna kreeg ik last van die irritante zwangerschapsprurigo die me
gek maakte ( zelfs in die mate gek dat ik het 'romantische ' cadeau van mijn man - een hondenafkoelmatje-
met tranen van vreugde in ontvangst nam. Want he, het hielp weer een klein beetje!
En uiteraard was ik heel blij dat de lichttherapie een oplossing bleek te zijn.
Daarna heb ik me wekenlang algemeen onwel gevoeld, koortsig, moe, ellendig, maar geen reden te vinden.
Ik was al lang blij dat ik toch weer functioneerde en dat ik eindelijk terug naar mijn klasje en de collega's op
school kon. Als ik in mijn dagboek kijk en de dagen tel waarop ik me goed heb gevoeld ( dus niet altijd de dagen
waarop ik luidkeels verkondigde dat ik me goed voelde, omdat ik het beu was om te zeggen dat ik me niet goed voelde)
kom ik uit op 16 dagen. En voor de positivo die ik normaalgezien ben is dat een heel belabberd saldo.
Mijn lichaam blijft me naar mijn gevoel saboteren
- ik heb gigantische bekkenpijn, met momenten kruip ik de trap op als ik de kids moet slapenleggen.
De opstartpijnen na even zitten of liggen heb ik liever niet dus probeer ik bezig te blijven.
- ik heb last van het carpaal tunnelsyndroom waardoor ik me 's nachts een saté waan. Als ik op de ene zij lig krijg ik
pijn aan de ene pols, op de andere zij krijg ik last van de andere pols. Barbecuegewijs moet ik me dus regelmatig omdraaien.
Dat zijn dus maar korte stukjes slaap en als ik dan toch een keer per ongeluk wat te lang slaap en me te laat omdraai
doet mijn pols zo veel pijn dat ik het zonder pijnstiller niet kan uithouden. En dan lig ik weer enkele uren wakker.
Hoger liggen doet meer pijn in mijn bekken, lager liggen bezorgt me maagzuur ( maar godzijdank biedt rennie hulp)
- ik heb hoofdpijn en schouderpijn
En verder doe ik domme dingen ( voor mijn zwangerschap ook, maar nu gaat het er toch wel over)
- bad laten overlopen
- geboortekaartjes doorsturen naar bouwfirma in plaats van drukkerij
- wasmachines opzetten zonder er was in te doen
- haarlak in plaats van deo gebruiken ( ok die is wel grappig, er is al veel om gelachen)
- maar ook wat erger is ik kan me niet meer goed concentreren bij het auto rijden.
En ja, de baby is ontzettend belangrijk, hij moet krijgen wat hij nodig heeft, maar...
1) ik heb een gezin wat mij nodig heeft, mijn twee dochters zijn al wat groter, maar ook zij moeten met veel dingen geholpen worden.
Met momenten ben ik zo slaapdronken naar school aan het rijden dat ik de trofee van slechtste en meest onverantwoorde moeder verdien.
2) ik ben op , ik heb genoeg en ik kan niet meer. Van de positieve ik die ik normaalgezien ben blijft nog maar een zielig plasje over.
Mijn laatste restjes energie steek ik in mijn kinderen en in mijn glimlach naar anderen. Wie weet lukt het wel om vrolijk te worden als
ik vrolijk doe? Maar niet heus... Mentaal ben ik bijna zo ver gezonken als de titanic.
Haha meeste babys blijven meestal 40 weken zitten hoor. Je bent pas 37.5? De vorige zwangerschap heb ik 6 weken met 3 cm ontsluiting rond gelopen. Maar strippen niet eerder dan 40 weken
Strippen doen ze bij ons pas vanaf 40 weken
Daar vraag ik toch niet om? Vanaf welke week ze t doen bij jullie .. dit heeft zn redenen gehad en die gyn komt daar niet zomaar mee ..
Balen dat het niet is gelukt zeg. Lastig als het niet wil doorzetten.
Hier 1 keer gestript en 4,5 uur later bevallen. Maar ik bleek al 5 cm ontsluiting te hebben toen ze me ging strippen en liep al weken met voorweeen rond.(Was 39+1) en die nacht ervoor weeën gehad die weer wegtrekken na een uur. Maar hoor vaker dat het niet lukt, dan dat het wel lukt.
Hier strippen ze nog niet zo vroeg.
Hier strippen ze pas bij 40 weken op zn vroegst omdat het strippen vóór de 40 weken wetenschappelijk is aangetoond dat het weinig/geen effect heeft.
Is er een reden dat ze je bij deze termijn al strippen?
Ik zie dat je pas 37.4 bent?
Waarom zo een haast als ik vragen mag?
Oh jakkes... Het is ook geen pretje voor je. Hopelijk mag het snel doorzetten.
Xx
Strippen op dit termijn is vaak niet effectief. Geduld is een schone zaak ☺️
Vervelend meis..
Soms helpt t strippen niet dus wordt je ingeleid.
Je zult een reden hebben wrm je nu al gestript wordt. Hier doen ze dat pas bij 41 weken.
Wat heeft je gyn verteld wat als t strippen niet lukt? Wanneer willen ze je baby halen?
Hou nog even vol meis ❤
reacties (0)