Alweer bijna 2 jaar geleden ben ik bevallen van mijn jongste zoontje.
Deze bevalling ging super snel dus was echt een weeënstorm.
Toen ik bevallen was dacht ik er vanaf te zijn en te kunnen genieten want dit kon ik niet bij mijn eerste zoontje want die werd meegenomen in de coveuse.
Maarrr na de bevalling begon het ergste pas...
Ik bloedde ontzettend en ze konden niet vinden waardoor het kwam.
Ze gingen met vuisten in me buik drukken om alle stolsels eruit te krijgen eerst een vrouw en toen met 2 vrouwen en dit deed zoveel pijn want na de bevalling is je buik zo gevoelig. Dit was echt een hel!
En het bleef maar bloedden onderhand stonden ze met 10 man op mijn kamer te zoeken lekker met watten deppen op een open wond daar beneden en zoeken lekker pijnlijk als je net bent bevallen.
Toen zei ze je moet zo waarschijnlijk naar de OK en ik voelde mezelf steeds verder wegzakken en viel elke keer al weg...
Toen had ze het gevonden er was een slagader van binnen gescheurd dus die gingen ze dichtnaaien.
En toen als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog eens een hele dag een infuus om zsm te baarmoeder te laten krimpen etc...
Dit infuus leek op een tweede bevalling in kreeg om de 2 minuten hevige krampen die onwijs pijnlijk waren.
Oftewel 2 bevalling achter elkaar leek het wel en een marteling 😥.
Nu ben ik zwanger van de derde onverwachts en ben zo bang ik durf gewoon niet aan de bevalling te denken.
Ik heb altijd gezegd als er ooit nog een zou komen dan moeten ze hem of haar eruit snijden...
Eerste kindje weg met de couveuse en tweede kindje niet van kunnen genieten eerste dagen door die ellende.
Hopelijk gaat alles bij de derde super goed...
reacties (0)