Wat een geschenk ben jij, dat ik weer zwanger mag worden en alles tot nu toe zo goed gaat. Inmiddels zijn we alweer 11 weken zwanger van ons tweede kindje maar wat valt het mij ditmaal toch weer zwaar. Mijn eerste zwangerschap bestond uit 9 maanden misselijk, spugen en beroerd zijn. Hele dagen, dag en nacht. Maar het was onze prachtige dochter meer dan waard. Ze is nu inmiddels 2 jaar en wat kan ik toch genieten van ons meisje. Na lang wikken en wegen toch voor een tweede kindje gegaan ondanks mijn eerste zware zwangerschap. Wat zag ik er tegenop maar de wens voor nog een kindje was vele malen groter. Na 7 maanden was het eindelijk raak. Wat waren we blij en tegelijkertijd vonden we het zo spannend. Desondanks is deze zwangerschap tot nu toe alles behalve een pretje. Nu ben ik benieuwd, zijn er meer dames die bewust voor een tweede kindje zijn gegaan ondanks de zware eerste zwangerschap? En zo ja, hoe ervaar je deze nu? Was er verschil tussen de zwangerschappen en werd het beter? Begrijp mij niet verkeerd, wij zijn intens gelukkig en blij maar dat betekend niet dat jezelf continu ziek voelen een pretje is.
reacties (0)