Diëtiste

Ik heb er hier op Babybytes nooit een geheim van gemaakt dat ik dik ben. Ik heb obesitas en had voor mijn zwangerschap een BMI van rond de 42. Omdat ik verder een goede conditie heb en mijn eerste zwangerschap en bevalling vrij voorspoedig zijn verlopen, mag ik onder controle blijven bij de verloskundige, maar moet ik voor speciale echo's (20-weken echo en groei-echo's) naar de gynaecoloog. Ook hebben de verloskundige en gynaecoloog onderling contact over het verloop van mijn zwangerschap. Ik ben dus een 'bespreekgeval', maar dan wel met het voordeel van de twijfel en blijf ik vooralsnog bij de verloskundige. Tenzij er aanleiding is om toch volledig bij de gynaecoloog onder controle te staan, maar dat is tot nu toe nog niet het geval.


Het gekke is, dat ik van mezelf weet dat ik véél te dik ben. Ik zie in de spiegel ook heus wel dat ik hele dikke benen en een enorme dikke buik heb. Toch zie ik mezelf niet als 'de dikkerd'. Normaal gesproken ben ik heel actief en heb een goede conditie. Ik loop heel veel en mijn lichaam zit mij niet in de weg. Ook in mijn werk als verzorgende IG heb ik er geen last van dat ik dik ben. Soms maakt een cliënt wel een opmerking, maar ik kan daar altijd goed mee om gaan. Dat mijn gewicht al jaren stabiel is, is voor mij ook wel een teken dat ik ondanks mijn hoge gewicht mijn zwaarlijvigheid toch wel enigszins onder controle heb.


Nu hoor ik iedereen denken, maar waarom val je dan niet af? Och, ik heb al zoveel diëten geprobeerd en telkens val ik wel af, maar kom uiteindelijk meer kilo's aan dan ik ben afgevallen als ik stop met het dieet. Ik heb voor mezelf voorgenomen dat ik geen maatje 38 hoef te hebben, maar natuurlijk zou ik het wel heel prettig vinden als ik er pak 'm beet 25 kilo vanaf weet te lijnen en dat deze er dan ook af blijven. Met een maatje 42 zou ik ook heel tevreden zijn. Maar voorlopig zal ik tevreden moeten zijn met hoe ik nu ben, want tijdens zwangerschap en borstvoeding kun je beter niet gaan lijnen en ik ben nog wel van plan om ook mijn tweede kindje minstens 1,5 jaar te voeden, net als mijn dochter. Ik heb dus nog wel even te gaan voordat ik weer een keer een poging zal kunnen wagen om die kilo's ervan af te krijgen.


Maar nu ik aan het eind van mijn zwangerschap zit en ik thuis stil ben komen te zitten door de bekkeninstabiliteit, merk ik (en de verloskundige met mij) dat ik mijn gewicht niet meer in de hand heb. Op dit moment kom ik gemiddeld 1 kilo per week aan. Dat is in mijn geval dus heel erg veel kilo's, bovenop de vele kilo's die ik al weeg. Ik wil graag voorkomen dat dat uit de hand gaat lopen. Daarom heeft de verloskundige mij doorverwezen naar een diëtiste. Deze is gespecialiseerd in het adviseren van zwangere vrouwen en werkt nauw samen met mijn verloskundige.


Afgelopen maandag ben ik voor een intake bij de diëtiste geweest. We hebben een heel gesprek gehad over mijn eetgewoontes en dat het belangrijk is om te voorkomen dat het gewicht in deze mate blijft toenemen. Aangezien mijn gewichtstoename samenhangt met de periode waarin ik thuis ben komen te zitten met bekkeninstabiliteit, kwamen we al snel tot de conclusie dat mijn energie-inname te hoog is en dat ik momenteel nauwelijks in beweging ben, waar ik voorheen heel actief was, en dat daardoor het gewicht nu zo snel toenam. Daarnaast ben ik ook een emotie-eter: ik ga snaaien bij stress en uit verveling. En aangezien ik de afgelopen periode afwisselend héél veel stress heb gehad en met ook stierlijk verveel nu ik thuis zit, heb ik dus heel wat overbodige calorieën naar binnen gewerkt.


Van de diëtiste heb ik nu allerlei dieetadviezen gekregen, bijvoorbeeld dat ik moet opletten met tussendoortjes, dat ik de hoeveelheid zuivel moet verminderen, dat ik rustig moet eten en goed moet kauwen en dat ik tijdens het eten geen andere bezigheden heb, zoals tv kijken of lezen. Ze heeft een voorbeeld dagmenu gemaakt, zodat ik kan zien hoe ik mijn dag qua eten zou kunnen invullen en heb een variatielijst gekregen waarop ik kan zien welke producten ik bij voorkeur zou kunnen eten, wat ik bij uitzondering mag hebben en welke producten de middenweg zijn, dus die ik af en toe mag hebben. Ook heb ik oefeningen gekregen, zo moet ik bijvoorbeeld een week lang bijhouden wat ik eet en moet ik eten op een vaste plek in huis, dus op een vaste stoel aan de eettafel (en dus niet op de bank of zo, ook mijn tussendoortjes).


Op deze manier willen we ernaar streven dat ik een normale gewichtstoename van ca 1-2 kilo in de laatste weken van de zwangerschap heb. En dus dat ik mijn huidige gewicht zoveel mogelijk probeer te handhaven. Daarnaast kan ik met deze adviezen ook na de zwangerschap aan de slag, zodat ook dan mijn gewicht stabiel blijft en ik misschien héél langzaam en gecontroleerd wat gewicht kan verliezen zonder dat dit schadelijk is voor de borstvoeding. Ik blijf voorlopig nog wel onder behandeling van de diëtiste. Over een maand gaan we evalueren hoe het gaat en kunnen we kijken of we nog doelen moeten bijstellen. Ik vind het aan de ene kant heel rot om zo met mijn eten bezig te moeten zijn, maar aan de andere kant is het ook voor de gezondheid van mezelf en mijn kindje. Ik ben heel benieuwd of het mij gaat lukken om mijn gewicht op deze manier in de hand te kunnen houden!

89 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Yuné

    Wat knap dat je dit toch met ons heb willen delen, met jou een heleboel anders dames, die het zelfde doormaken, of herkenning vinden (emotie eter). Ik wens je heel veel sterkte. (vergeet niet af toe je zelf te verwennen met een bloemetje, of een leuk tijdschrift)

  • Papaya

    Goed van je hoor! Veel succes

  • mama smit

    Hoi hoi. ik ben zelf ook aan de stevige kant. Bij mij komt het door mijn schildklier. Heb zelf nu ook bekken instabiliteit en had al reuma. Eigenlijk zou ik heel rustig aan moeten doen maar ben zo bang om aan te komen. Ik hoop dt het dieet een beetje lukt voor je. Ik wens je heel veel sterkte weet hoe moeilijk het is. Maar zet hem op.