Naar school en bekkenfysio

Afgelopen maandag was het dan eindelijk zover. Mijn dochter mag naar school! We hadden voor de zomervakantie al even kennisgemaakt met de juffen en ze mocht er toen een ochtend wennen. Maar nu mocht ze dan écht beginnen. Nou ja, deze week nog halve dagen. Maar mevrouw vindt het fantastisch! Ze komt met enthousiaste verhalen thuis, maar is ook doodmoe 's middags. Dan maar lekker hangen op de bank en lekker een beetje keuvelen samen. Soms dan is ze wel vervelend, drammerig, maar ze komt daarna wel weer lekker tegen me aan liggen op de bank, kusjes geven aan de baby in mijn buik en dan verteld ze me hoe lief ze me wel niet vind. Jaja, even wat goedmaken natuurlijk omdat mama net boos is geweest. Maar lang boos kan ik toch niet op haar blijven, ik snap de spanning van zo'n eerste schoolweek heus wel.

Madam is op het moment helemaal geobsedeerd door mijn zwangerschap. Ze speelt continu met haar poppen en ze duwt haar buik ver naar voren en dan moet ik haar buik voelen, want er zit een baby in. Ook vind ze mijn enorme borsten superinteressant. Ze wil ze de hele tijd bekijken, wat ik zelf echt niet fijn vind, want ze trekt te pas en te onpas mijn shirt naar beneden om ze te zien. Ik heb haar laatst een filmpje laten zien waarop te zien is hoe ik haar als baby borstvoeding geef en heb haar verteld dat de baby ook uit mijn borsten gaat drinken als hij/zij geboren is. Bovendien is een vriendin van mij 10 weken geleden bevallen en bij haar loopt de borstvoeding ook als een tierelier en mijn dochter vindt het reuze interessant om te kijken als de baby drinkt. Maar nu heeft ze dus in haar hoofdje zitten dat de baby uit de ene borst gaat drinken en dat zij de andere borst mag hebben. Ik heb gezegd dat ze wel wat melk in een bekertje kan krijgen, maar dat mijn borsten voor de baby zijn. Dat vind ze dan wel goed, maar ze blijft er steeds bij dat zij ook een borst mag hebben. Gelukkig heb ik nog een week of 15 om het haar uit haar hoofdje te praten...

Vanmorgen ben ik weer naar de bekkenfysio geweest. Het gaat helemaal niet goed, ik heb ontzettend veel pijn. Vervelend, zei ze, zeker omdat ik nog maar 25 weken zwanger ben. Ik moet dus nog een hele ruk. Ik heb nu een band gekregen, eerst twee weken op proef. Die moet ik om mijn bekken dragen als ik ga lopen of lang moet staan. Hopelijk geeft mij dit verlichting. Het is even aankijken of het voor mij werkt, dus vandaar eerst even op proef. En dan zien we over een paar weken wel weer hoe het dan gaat. En ik heb weer allerlei oefeningen meegekregen. Ik deed eerder alleen oefeningen in ruglig, nu mag ik ook oefeningen doen terwijl ik op mijn zij lig. En elke avond 15 minuten op de bal zitten (die had ik nog van mijn eerste zwangerschap, dus dat kwam mooi uit!). Hopelijk wordt het niet nog erger en blijft het nu stabiel, want ik zit echt niet te wachten op nóg meer pijn...