Nog even geduld...

Inmiddels zitten we alweer ver in ronde 3. De vruchtbare dagen zijn achter de rug, de eisprong is geweest, we hebben veel geklust en nu is het gewoon nog even een weekje wachten totdat ik misschien wel of misschien niet ongesteld wordt. Hoe anders beleef ik deze ronde als de voorgaande twee. Ronde 1 was gewoon gekkenhuis, we waren zo blij dat we er weer voor konden gaan dat het onze hele aandacht opslokte. We waren zó bezig met misschien wel gelijk de eerste keer zwanger raken, dat de teleurstelling ontzettend groot was dat ik niet zwanger was. Ronde 2 hadden we voorgenomen om het wat rustiger aan te doen, maar door ziekte van ons allemaal kwam er uiteindelijk niks terecht van klussen. Dus niet zo verwonderlijk dat ik niet zwanger was.

Hoe anders is deze 3e ronde dan ook. We klussen zeker om de dag, rond de eisprong elke dag, maar verder maken we ons er niet al te druk om. Mijn man zegt wel elke keer 'het moet nu toch wel een keer raak zijn', maar verder gaan we er heel relaxed mee om. Ook ik denk 'driemaal is scheepsrecht', maar we zien wel hoe het loopt. En anders knopen we er nog een 4e ronde aan vast, of een 5e, of een 6e...