Tweede echo en de kerstdagen

Het is weer even geleden dat ik wat heb geschreven, maar ja, we hadden ook genoeg te beleven de afgelopen tijd. Ik was de afgelopen weken echt mega moe en lag gewoon weer elke avond om half 10 in bed. En oh zo misselijk. Tegenwoordig hang ik bijna elke ochtend kotsend boven de wc. Maar ach, het kan de pret niet drukken, met zo'n prachtig klein kindje in mijn buik.

We hebben de kerstdagen ook overleefd en wat hebben we een mooie dagen gehad. Eerste kerstdag was ik gezellig samen met mijn man (het is onze eerste kerst sinds we getrouwd zijn) en zondag kwamen mijn ouders, schoonouders, broer en schoonzusje op bezoek. Zij hadden wat cadeautjes voor ons meegenomen, maar wij hadden de grootste verrassing voor hun in petto! We hadden twee fopspenen ingepakt en op een groot etiket de namen van de moeders geschreven. Ze moesten het tegelijk uitpakken en wat waren ze verbaasd! Mijn schoonmoeder begreep de hint meteen (zij heeft al 8 kleinkinderen), maar mijn moeder moest het eerst een paar keer aan me vragen of het écht zo was voordat ze het geloofde (dit wordt haar eerste kleinkind). De vaders waren de rust zelve, maar waren stiekem ook best wel ontroerd! We hebben vervolgens een waanzinnig leuke dag gehad, waar we bijna alleen maar hebben gepraat over de baby, mijn zwangerschap en zwangerschappen en bevallingen in het algemeen. Die dag ga ik echt nooit meer vergeten.

Vanmorgen hebben we onze termijnecho gehad. Voor ons de tweede echo, omdat we bij de verloskundige 2 weken geleden een verrassingsecho hebben gehad. Och, wat was het kindje alweer gegroeid. Het lag weer lekker op zijn rugje onderin mijn baarmoeder en het lag te spartelen met zijn beentjes en te zwaaien met zijn armpjes. We konden zelfs de tenen en vingertjes zien en in het hoofdje de twee hersenhelften zien en natuurlijk het hartje zien kloppen! Maar zoals ik eigenlijk al had verwacht, was ik niet zover als we in eerste instantie dachten. Op basis van mijn laatste menstruatie en mijn normale cycluslengte zou je verwachten dat ik vandaag 10 weken en 5 dagen ben, maar blijkbaar heb ik een wat verlate eisprong gehad en ben op basis van de lengte van de baby een weekje terug gezet. Ik ben nu dus 9 weken en 5 dagen zwanger. Geen verrassing hoor, want toen ik 10 november eigenlijk ongesteld moest worden en dat niet werd, heb ik vanaf de vrijdag daarna direct getest, maar met elke keer een negatief resultaat. Pas op zondag (dus toen ik 4 dagen overtijd was), kreeg ik pas een heel licht streepje op de test te zien. En ook toen ik 5,5 week zwanger dacht te zijn en moeders voor moeders kwam testen was dat ook maar een lichte streep. Dus ik dacht al die tijd een week verder te zijn dan ik eigenlijk ben.

Maar goed, we hebben de ouders ingelicht en vandaag hebben we de rest van de familie (opa en oma's, zussen en zwagers) en vrienden ingelicht. Ja, dan mag ook iedereen het weten. We zijn dan nog geen 10 weken zwanger, maar we willen er liever ook niet meer over zwijgen. Alles zag er goed uit op de echo en we zijn heel heel heel erg blij dat het zo goed gaat!