#Bevallings verhaal

Nou nu heb ik eindelijk eventjes tijd om mijn bevallings verhaal te doen.

7 april om half 4 moest ik mezelf in het ziekenhuis melden voor de ballon katheter. 
Eerst een intake gesprek en of ik ergens allergisch voor was.
Toen mocht ik door naar de gynaecoloog en daar werd het ballonnetje ingebracht, wat was dat een vervelend gevoel zeg.
En helemaal toen die opgeblazen werd.
Net alsof je een tampon overdwars heb ingebracht haha.
Nou hup terug naar mijn kamertje, en maar wachten en wachten en wachten…
Op naar de volgende ochtend ballonnetje was er nog steeds niet uit gevallen, dus verloskundige der bij en die heeft hem eruit getrokken, een kleine 2cm ontsluiting.
Ik begon met 1cm.
Nou het was niet genoeg ontsluiting voor de vliezen te breken, dus gel der in en wachten tot 3 uur in de middag.
Om 3 uur weer controle gehad, en nog steeds 2 cm ontsluiting, dus weer gel der in.
En die dag deden ze niets meer dus moest wachten tot de volgende ochtend.
Weer controle en 3 cm ontsluiting jeeeej, dus weer gel der in en wachten tot 3 uur middags.
Want met 4 cm werden de vliezen gebroken.
Het was eindelijk 3 uur en de gynaecoloog was zelf mee gekomen, en die heeft het onderzoek gedaan en kwam uit om 4 cm ontsluiting, dus ik mocht door naar de verloskamers.
Eindelijk daar aan gekomen werden de vliezen gebroken, eerst dachten ze dat ze in het vruchtwater had gepoept, maar dat was gelukkig niet zo, ik ben het een en ander verloren qua bloed tijdens het inleiden en dat leek der blijkbaar op.
Nou vliezen gebroken ons zelf geïnstalleerd in de luxe kamer.
We moesten een uurtje wachten om te kijken of mijn lichaam zelf de weeën zou opwekken.
Dat gebeurde maar het ziekenhuis vond het niet voldoende dus hup aan de  wee opwekkers, na 3x prikken en heel wat blauwe plekken verder was het eindelijk gelukt.
Dus hij werd langzaam opgehoogd en voelde langzaam de weeën heftiger worden.
Op gegeven moment werd die steeds hoger en hoger gezet, en ik kon nog net de laatste wee weg puffen terwijl de volgende zichzelf alweer aanmelden.
Dus om een ruggenprik gevraagd wat ik totaal niet wou, maar dit was niet te doen.
Ruggenprik gehad en wat was dat een opluchting, ik voelde ze nog wel maar niet zo heftig als der voor.
Dus weer die weeen opwekkers hoger gezet, en toen begon ik de weeën weer te voelen, ondertussen ook controle gehad om te kijken hoeveel cm ontsluiting ik had ( dit was dik 4 uur verder) en ik zat nog steeds op 4 cm.
En dit is zo door gegaan tot half 2 nachts, ik heb dik 13 uur lang met weeën gelopen.
Tijdens de laatste weeën dipte de hartslag van de kleine ook, maar ze herstelde zichzelf snel en goed.
De laatste controle om 1 uur gehad van de gynaecoloog zelf en ik was nog steeds niet verder dan 4 cm ontsluiting.
Dus die heeft toen eindelijk besloten om een keizersnede te doen, want ik was helemaal kapot.
Ik moest nog een uurtje wachten want er was een spoedje tussen door gekomen voor een keizersnede.
En de ok was allereerst voor mij op geroepen, maar nog een uur moeten wachten, wel gelukkig weeënremmers gekregen, want anders had ik het helemaal niet meer getrokken.
Eindelijk was het zo ver ik mocht naar boven toe.
Ik zou na zoveel maanden ons meisje gaan ontmoeten.
Nadat de ruggenprik erin zat werd alles klaar gemaakt en mocht mijn lief erbij komen, en toen was het tijd om der aan te beginnen.
Na wat geduw en gepor  hoorde we een kik, en na een paar seconde eindelijk gehuil.
Ze werd boven het doek gehouden en mee genomen, en daar lag ik dan helemaal alleen te wachten op het goede nieuws.
Hoe zwaar zou ze wegen wat gebeurd er nu.
Ohh wat een doem scenario’s gingen er rond in mijn hoofd, maar na een kwartiertje kwam ze terug en mocht ik der een kus geven en toen ging ze met mijn lief naar beneden toe.
Ze heeft het super gedaan en de apgar score was eerst 9 en na 5 minuten een 10
Dus ik was helemaal blij, alleen hoe zwaar zou ze nu zijn, dat was vraag 2.

Na een half uur aan mij bezig geweest te zijn met hechten en curetteren want de placenta kwam weer is niet goed los.
( met mijn miskraam vorig jaar was dit het zelfde verhaal)
Mocht ik ook eindelijk weer naar beneden, ohh wat was ik zenuwachtig zeg.
Ze was ondertussen op de kinderafdeling gelegd, en ik mocht daar ook naar toe.
Meteen mocht ze bij me leggen, en ze was meteen op zoek naar de borst, dus ik heb der ook meteen aangelegd.
Dat ging super goed meteen, de verpleging was ook zeer tevreden er over.
Ondertussen het gewicht gevraagd en mevrouw woog 2134 gram, terwijl ze op een kleine 1800 was geschat, dus ik was super blij.
Daarna mochten we samen naar onze suite toe.
En was ons gezinnetje helemaal compleet.

Een lange en nare bevalling, maar wel een prachtig mooi wonder er voor terug.

Ze noemt Norah