Vanochtend om kwart over 10 moest mijn vriend weer zijn potje met zaadjes inleveren en om kwart voor 12 had ik de inseminatie voor IUI poging 2 🖤!
Mijn vriend had deze keer 10,3 miljoen spermacelletjes voor het opwerken en 1,7 miljoen na het opwerken. Het is een stuk minder dan vorige keer, maar dit komt omdat er vanochtend redelijk veel naast het potje ging 🙈. Hij vertelde me het vanochtend in halve paniek en was erg angstig dat het nu te weinig was waardoor de poging misschien niet door kon gaan. Maar gelukkig was er niks aan de hand en zijn het nog steeds mooie aantallen!
Er zijn dus 1,7 miljoen van de aller beste zaadjes ingebracht. Alsnog een super mooi aantal, dus wij zijn blij! 🍀
We hadden een gynaecoloog die we nog nooit hadden gehad maar wat een schat van een vrouw was het! En echt, dat is al het halve werk vind ik.
Ik was erg bang voor de inseminatie, dit wist de gynaecoloog ook. Ze zei dat ik het direct moest zeggen als ik pijn had. Toen ik op de stoel lag probeerde ik zo ontspannen mogelijk te zijn, en ondanks de angst lukte dat erg goed.
En ik ben echt bang geweest voor helemaal niks.. Ik heb namelijk helemaal niks van de inseminatie gevoeld! 👊🏻🎉
Of dat komt door de 3 paracetamol, of omdat ik van begin tot eind mijn tenen aan het wiebelen was, of een combinatie van die 2, óf omdat het deze keer gewoon geen pijn deed, zullen we nooit weten... Maar ik vind het helemaal fijn!!
••
En ondanks dat mijn vertrouwen en hoop in IUI erg laag is, heb ik deze ronde toch écht wel wat hoop en vertrouwen. Gewoon omdat we 2 eitjes hebben, en de kans op bevruchting íets groter is geworden daardoor. Niet heel veel groter, maar alle beetjes helpen!
Ik hoop dat het vertrouwen en de hoop deze ronde blijft. Dan maar een teleurstelling als het niet is gelukt.. Een keer hoop hebben is ook wel eens fijn! 🍀🤍
reacties (21)