Lieve Ukkie

Vele malen heb ik geschreven over hoe het voelde om zwanger te zijn. Over het gevoel dat het me gaf, het werken naar een nieuw hoofdstuk, een nieuw boekdeel of zelfs een vervolg serie. Nu ik al zeker een maand lang een brief wil schrijven aan de kleine hummel in me buik besef ik me steeds meer dat dit niet lukt. Ik wil te graag eerst het ene afsluiten om daarna door te kunnen met het volgende deel. Maar steeds meer komt het besef jij, kleine hummel, het oude hoofdstuk hebt dicht geslagen. Toen jij besloot dat Glenn en ik jou papa en mama mochten worden deed je dit. Je heb mij dit op verschillende manieren laten weten. Maar ik moest je leren kennen om te begrijpen wat je me duidelijk wilde maken. Uiteindelijk zorgde een positieve zwangerschapstest er voor dat ik het besef kreeg dat er iets in mij leefde. Dat een kindje had besloten om in mij te komen groeien. Op dat moment gaat er een knop om, te minste dat denk je. Je zorgt dat je een babyuitzet bij elkaar verzameld, dan wel nieuw of 2de hands. Je gaat anders om met je zelf en je lichaam. Je zorgt nu toch immers voor een minimensje extra. Pas nu, nu ik dit schrijf en al 8,5 maand jou onder mijn hart draag besef ik dat die knop toen maar een heel klein stukje om is gegaan. Nu jij volgroeid bent en papa en mama ook zijn doorgegroeid gaat de knop pas echt om. Het huis is klaar, de dieren en het gezin kunnen niet wachten om je te ontvangen. En toch zijn de laatste weken nog nodig. Het groeien van een minimensje wat je met het blote oog niet kan zien tot een baby van 50 cm heeft de 9 maanden nodig. Maar papa en mama misschien nog wel langer. Pas nu, nu jij bijna aanklopt besef ik wat het met mij heeft gedaan.

Ik ben zo ontzettend veranderd. Daarmee doel ik niet speciaal op hoe je lichaam veranderd door het dragen van een kind. Of de veranderende hormoonhuishouding. Maar ook hoe je hart en ziel veranderen. Je karakter past zich zelfs aan. Je dient te gaan zorgen en volwassen te worden. Ook al dacht je dat misschien tot op zekere hoogte al te zijn.

Mummy, can you feel me,

I'm wriggling for you.

I can hear hou say you love me,

Mum, I love you too.

Very soon you'll meet me,

And kiss me little face.

And I will feel your warm skin,

And admire you for your grace.

Mummy, are you ready,

My life is just about to start.

I will hold your little finger,

But you will hold my heart.

Lief klein mensje je bent welkom op het moment dat jij er klaar voor bent. Papa en ik zullen er voor jou zijn. En je alles leren wat nodig is voor jou om groot te kunnen groeien en je te kunnen ontwikkelen.