Van de week kwam de kraamhulp kennis maken en kijken of alles geregeld was in huis. De vrouw was erg aardig. Buddy was op het balkon, dus op hem hoefde ik niet op te letten. Brooke mocht gewoon snuffelen van haar. Er zijn een aantal dingen niet geleverd in het kraampakket en die moet ik dus zelf aanschaffen. Ik heb een lijstje gekregen en dat moet ik na lopen. Zodra ik weg ga uit het ziekenhuis word er een kraamverzorgster naar ons huis gestuurd. Die vertrekt direct en dus komen we ongeveer te gelijk aan. Ik heb later, toen ze weg was, bedacht dat ik dat liever niet wil. Ik wil graag even als gezin thuis komen. Ik wil Buddy en Brooke kennis kunnen laten maken met het kind zonder andere mensen er bij.
Ik kan kiezen voor 3 of 5 uur hulp. Ze heeft nu 5 uur hulp aangekruist. Omdat ik dan ook kan worden begeleidt met de borstvoeding. Ik kan altijd na een aantal dagen terug naar 5 uur. Ik kan niet van 3 naar 5 uur gaan.
Ze adviseert me om met een knuffeltje te gaan slapen. Zo komt mijn geur aan de kleine en zal het kindje beter slapen straks. Ik twijfel hier nog wel aan. In me achterhoofd zit het gevoel dat je er heimwee mee op kan rakelen, of misschien niet perse heimwee maar ik denk dat je er wel een bepaald iets mee wakker maakt. Er zal daardoor heel veel extra behoefte ontstaan naar de moedergeur en ik twijfel of dat wel goed is. Ergens geloof ik dat het heel fijn kan zijn en goed. Maar ik ben bang iets wakker te maken waarvan ik weet dat het heel veel moeite kost om het later weer los te laten.
Als ik het wel ga doen wil ik het goed in de gaten houden en het op tijd weer af te bouwen door het te gaan wassen enzo. Speentjes moeten ook weer afgeleerd worden. Beetje zelfde idee
Onrustige dieren in huis. Vooral Buddy is heel waakzaam en beschermend naar mij. Hij wijkt geen centimeter van me af mee. Als ik hem uitlaat loopt ie hooguit 2 meter bij me vandaan in plaats van voorheen de 8 meter. Zodra ik een geluidje maak draait hij direct zijn kop naar me toe. Zelfs als hij staat te eten laat ie het eten uit zijn mond vallen om op ze vrouwtje te letten. Zodra ik weg ga gaat Buddy in de deurpost van de woonkamer zitten en blijft daar wachten tot ik terug kom. Als ik dan binnen kom gaat hij voor me neus zitten en snuffelt even aan me buik. Super lief maar ook wel wennen hoor. Vanmiddag kwamen Glenn en ik samen binnen. Buddy duwde zijn baas bijna opzij om te kijken of ik ook wel mee was gekomen en of alles nog steeds goed was. Van de week liepen Glenn en ik samen buiten met Buddy, zodra ik de riem vast hou loop hij als of ie een oude hond is van over de 16 jaar. Met Glenn samen loopt ie lekker te rennen en kijkt regelmatig om of ik ook wel mee kom. Brooke slaapt nog steeds heel erg veel op mijn buik en speelt met de kleine. Ook Brooke snuffelt heel regelmatig even aan me buik of wil me buik zelfs op zijn kattenmanier wassen. Beide dieren zullen aan mij merken dat ik me anders gedraag en ik denk dat ze ook de extreem veranderde hormoonhuishouding ruiken. Ik ben erg benieuwd hoe de dieren gaan reageren zodra we met de kleine binnen komen
Gister kwamen mijn ouders naar Beverwijk. Ik zou een mooie buikschildering cadeau krijgen. De vrouw die de tekening zou maken woont ik Haarlem en de afspraak was om 10:30 uur. Precies op tijd kwamen mijn moeder en ik op het afgesproken adres aan. Helaas was er niemand... na een half uurtje wachten hebben we besloten naar mijn huis terug te gaan. Wat ontzettend jammer zeg, ik had het echt heel erg leuk en mooi gevonden. Het lijkt me zo een ontzettend mooie ervaring en voor een hele mooie herinnering. Helaas is het niet gelukt. Misschien is het nog mogelijk om het via een andere manier voor elkaar te krijgen. Maar ik denk dat dat kortdag gaat worden aangezien de kleine hummel over minimaal 3 weekjes al word gehaald.
Misschien is er iemand tussen de lezers die nog een leuke manier weet om een hele mooie herinnering te hebben. De buik gipsen vind ik ook heel erg mooi maar het word een groot iets om te bewaren. Van een bellypaint kun je een hele mooie foto maken en die inlijsten.
Doordat de tekening niet doorging was er tijd om andere dingen te doen. Zo heb ik samen met me moeder nog een keer, hopelijk nu de laatste keer, de kleertjes bekeken en de kasten opnieuw ingedeeld. Ook hebben we de commode weer een beetje meer ingericht en een lijstje gemaakt met wat er nog gekocht moest worden. Nadat we een heerlijk broodje hadden gegeten hebben we nog eventjes een tas ingepakt met kleren voor mij en de kleine om mee te nemen naar het ziekenhuis. Wat een lastige keuze zeg om nu te moeten kiezen welke setjes kleren je mee wilt nemen voor de hummel. En ook welke maat. Uiteindelijk heb ik 2 setjes in maat 50/56 mee en 2 setjes in 62. Voor mijn gevoel had ik alles ingepakt maar toch bedacht ik me 's avonds dat ik nog een paar dingen mee moest nemen. Dus nog maar even een lijstje gemaakt. Gelukkig wonen we heel dicht bij het ziekenhuis, dus als ik echt iets mis kan altijd iemand het even halen of brengen.
Einde van de middag hebben mijn ouders en ik de laatste dingen aangeschaft voor de kleine hummel. En zitten de hydrofiele luiers nu in de wasmachine zodat ook die schoon de kast in gaan en een paar mee kunnen naar het ziekenhuis. Dinsdag nemen we ook de kinderwagen mee die nu nog mij me schoonmoeder staat.
Ja en dan de komende weken... of na weken ik tel de dagen al in plaats van de weken. Maandag hebben we een afspraak bij de verloskundige van het ziekenhuis. De maandag er na krijgen we de laatste groeiecho en dan de maandag er op hebben we een afspraak bij de gynaecoloog om een datum te prikken voor de geboorte. Word het inleiden dan is het vanaf nu nog 21 dagen, word het een geplande keizersnee, dit kan komen door de grote van het kind, is het nu nog 28 dagen. Spannend maar o zo leuk.
reacties (0)