Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: wanneer waren jullie weer zwanger?
Lieve dames,
Ik ben niet het blogschrijvende type, maar slapenloze nachten maken dat ik toch een manier moet vinden om dingen van me af te zetten, of in dit geval "schrijven".
We besloten begin dit jaar voor kindjes te gaan. Ons geluk kon niet op toen ik in mei een positieve zwangerschapstest in mijn handen hield. De roze wolk maakte snel plaats voor realiteit na de eerste bloedafname, toen bleek dat mijn HCG-waarden al vanaf het begin verontrustend waren. Ik bleef hopen en bloedafnames doen bij de huisarts, maar helaas na een dikke week begonnen de waarden te dalen en kreeg ik een miskraam.
Tot mijn verbazing was ik na twee cyclussen opnieuw zwanger! Door het eerste miskraam maakte de euforie snel plaats voor paniek. Maar na een bezoekje aan de huisarts, waar bleek dat mijn HCG-waarden mooi stegen was de meeste paniek weg. Tot ik het weekend nadien plots een heel klein beetje bruinachtig bloedverlies kreeg in het week-end. Echt heel weinig, maar toch genoeg om de gekende paniek terug op te wakkeren. Ik nam toch meteen afspraak bij de huisarts, waar bleek dat mijn HCG-waarden niet genoeg gestegen waren ten opzichte van de laatste bloedafname. Na verschillende bloedafnames diezelfde week, met traag stijgende HCG-waarden als resultaat (ze stegen wel maar verdubbelde niet zoals het hoort), besloot mijn huisarts naar de gyneacoloog te bellen (Mijn gyneacoloog was op vakantie, vandaar dat ik dit niet eerder zelf had gedaan). Ik had wel last van steken in mijn onderbuik, wat krampen enzo, maar ik dacht (en hoopte vooral) dat dit zwangerschapskwaaltjes waren. De gyneacoloog liet mij in urgentie komen voor een inwendig onderzoek waaruit bleek dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had in mijn linker eileider. Ik werd meteen geopereerd, en helaas waren er reeds scheurtjes ontstaan waardoor ze de eileider niet heeft kunnen redden.
We zijn nu een kleine maand verder en naar de buitenwereld toe probeer ik positief en hoopvol te zijn. Maar eigenlijk ben ik enorm bang en pieker ik heel de tijd. We willen zooo graag een kindje. Ga ik terug zwanger geraken, en als ik zwanger geraak, gaat het deze keer wel goed verlopen? Ik heb nu al stress voor wat komen zal. Mijn gyneacoloog stelde voor om mij via bloedafnames op te volgen vanaf de volgende cyclus, om mijn stressniveau wat te verlagen. Maar toch...
Daarom mijn vraag aan jullie: zijn er nog dames die deze angst herkennen? Hoelang heeft het bij jullie geduurd voor jullie weer zwanger waren, en hoe verliep(en) deze zwangerschap(pen)?
Kortom, herkent iemand mijn verhaal?
Bedankt voor jullie tijd alvast.
reacties (13)