Zwanger, maar de afgelopen tijd minder blij...

Was ik het begin zo blij met de positieve test en zwangerschap, nu voelt dit echt zo anders. Ik begin ineens aan alles te twijfelen en ben bang dat ik het straks niet aan kan en dat ons leven heel erg gaat veranderen. Bang dat een derde kindje zwaar zal zijn, dat het mij tegen gaat vallen, dat ik alle rust die ik nu heb op geef voor iets wat misschien wel heel erg tegen gaat vallen?

Voel me ineens zo belachelijk omdat ik straks een kind zal baren op mijn 40ste. Het benauwt me ineens zo erg. Ben ook erg hormonaal. Want als ik een bevalling zie op tv of een baby dan begin ik al te huilen.
Alle beren op de weg lijken ineens mega groot.

Dat ik mij al weken slopend moe en intens misselijk ben helpt ook niet echt mee. Zit hierdoor ook echt niet lekker in mijn vel omdat ik het idee heb dat mijn leven langs mij heen gaat. Werken kan ik momenteel ook niet. Heb medicatie gekregen, maar dat is ook geen wondermiddel gebleken.
Voelt fijn om hier mijn verhaal te kunnen delen want ik kan toch niet de enige zijn die zich zo voelt?

1783 x gelezen, 2

In Zwangerschap

reacties (9)


  • Myrtheflower

    Dit klinkt inderdaad als de hormonen. Probeer dat steeds voor je te houden: alles wat ik nu als negatief ervaar komt door de hormonen. Door de hormonen zie ik bergen, voel ik me kut, ben ik bang. Je kan nogmaals even de huisarts bellen en aangeven hoe je er in zit, misschien kunnen ze iets voor je betekenen. En mbt de misselijkheid en moe zijn, geen concrete tips, maar doe vooral gewoon rustig aan, en probeer dingen te doen die je leuk vind, die je energie geven.

    Ik heb ooit zelf eens de tip gekregen: als je je zo voelt ben je geneigd om veel en slecht te eten, weinig te bewegen, het is belangrijk om juist nu goede keuzes te maken en goed voor jezelf te zorgen. Genoeg drinken, geen koffie, fruit ipv koek.. Dat is ook wat je lichaam nodig heeft, geen snelle suikers. En vooral beweging, dagelijks 20 minuutjes wandelen..

  • Assi81

    Bedankt voor je tips!

    Ik wil inderdaad beginnen met wandelen.

    Gewoon lekker het park in en daar wandelen.

    Merk dat dat mij inderdaad goed doet. Ook mentaal!

    Drinken lukt haast niet. Zelfs water staat tegen. Warme dranken helemaal.

    Zo vervelend. Met eten hetzelfde... lust heel weinig en alles maakt me misselijk. Nu haalt Emesafene de scherpe randjes van het misselijk zijn er af, maar het doet verder niks.

    Dus alles staat nog steeds tegen.

    Laten we hopen dat die hormonen binnenkort minder worden. Morgen ben ik 9 weken zwanger.

  • Lindaaaaaaaa

    Wat zijn snelle suikers??

  • Florien84

    Snelle suikers zorgen voor een piek qua energie, maar de dip volgt snel en je voelt je moeier dan eerst.

  • marlies

    Ik herken het wel ja, ben superblij dat ik een 5e wonder krijg, maar ik had nier gedacht dat de moeheid me zo enorm zou neerdrukken. Ik moest (van mn man) stoppen met werken omdat ik de zorg voor de kinderen er niet meer bij kon doen, en omdat mijn man weg is voor zn werk om de week, kwam dit toch op mijn schouders terecht. Ik doe al sinds het begin iedere middag een dutje van 1-1,5 uur en ik kan zeggen dat het een stuk beter gaat. Ben inmiddels 22,5week zwanger en mn hoofd "wil" weer, dat scheelt heel veel negativiteit en moeheid. Tuurlijk ben.ik nog moe in de weken dat mn man weg is, maar niet meer zo erg als in het begin. Dan zat ik hele dagen op de bank en was ik nog versleten.

  • Assi81

    Ja, als je je zo voelt dan hangt dit als een donkere wolk boven je hoofd.

    Zo voelt het bij mij in ieder geval wel.

    Ik slaap overdag van 09.30 tot gerust 13.00 uur.

    En heb dat ook echt nodig want anders voelt het alsof ik dágen niet heb geslapen. Echt nog meer zombie modus.

    Daarom werk ik momenteel niet. Moest me echt ziek melden. Werken ging echt niet meer. Dus toen ik heb ik mij ziek gemeld. Ze weten er van af en gunnen mij die tijd en rust ook. Ga weer uren op bouwen zodra ik fysiek voel dat ik weer wat kan.

    Mensen snappen niet wat voor gevoel dit is. Lastig uit te leggen als zij dit nooit gevoeld hebben. Dat moe zijn en misselijk zijn zó intens kan voelen, poeh.

    Wel heftig dat je nog steeds moe bent met 22,5 weken. Ik heb ergens de hoop dat het weg is na het eerste trimester.

  • marlies

    Fijn dat ze zo begripvol.zijn op je werk! Zelf vind ik het heel moeilijk om toe te geven dat iets niet lukt , en vandaar dat mijn man ingreep. Ik heb ook nooit kunnen denken dat moeheid je zo enorm omlaag kan houden.

    Ik ben.al.blij dat mijn hoofd niet meer zo moe is,dat scheelt een heleboel. Ik weet van mn 4e zwangerschap dat ik 9 maanden moe ben geweest, dus ga er vanuit dat dat nu weer zo is. Gelukkig is het bijna zomervakantie en zijn we 6 weken bij elkaar (ook mn man). Daarna zien we wel weer.

    Ik hoop voor jou dat het bij de eerste weken blijft

  • Lady-Whistledown

    Je bent ooit zonder hormonen aan dit avontuur begonnen dus toen waren de beren er niet of stukken kleiner. Je hebt al twee kinderen, deze derde kan er ook wel bij. Je weet in je achterhoofd echt wel dat je dit gaat lukken, anders was je er toch niet aan begonnen? Komt echt wel goed hoor.

  • Assi81

    Bedankt voor je reactie! Doet me goed dat te lezen.

    Ik realiseer me dat het hormonen zijn want voor die hormonen had ik nergens last van.

    Soms heb je van andere moeders die bemoedigende woorden nodig. Met dit soort gevoelens kun je je heel alleen voelen.