We vallen in herhaling...

Grappig, als ik de blogs van de afgelopen 4(!!!!) jaar lees kom ik allerlei herkenbare fases tegen. We kabbelen kennelijk in een rondje in huize Appel.  Al denk ik dat ik twee TOTAAL verschillende kinderen heb gebaard; een korte check in de blogs -> hiernaast en ik zie gelijk dat dat reuze meevalt. Ik ben ook niet veel opgeschoten; gisteren stond ik weer voor de spiegel bij de fysio en ik ben alweer uit het lood gaan staan. Ofwel ik hang naar voren alsof daar een 9maandenbuik hangt maar die kan ik toch echt niet meer de schuld geven. Ik moet weer hard aan de oefeningen... Ha! en dan de vakantieblogs; ik moet wel even slikken als ik lees over Egypte; waar Kay haar voortand verliest. We hebben zojuist een vakantie in hetzelfde resort geboekt; terug naar de plek des onheils dus.. Maar tis wel heerlijk voorspelbaar. Voorspelbaar is makkelijk, herhaling geeft rust. En alhoewel ik mezelf altijd wel redelijk avontuurlijk inschatte; ik hou van rituelen, herhaling en rust. Dezelfde plek, dezelfde dingen, dezelfde mensen... Saai heh?

Misschien wel. Maar we hebben het nodig; want als er rust is hebben we energie genoeg om te genieten. We hebben het fijn en we vinden elkaar lief maar oh-oh wat kunnen we soms kibbelen.. en da's allemaal terug te leiden naar slaap; nog steeds de valuta in huize Appel.

Welterusten