38 weken en 3 dagen...

waar ik vorige week nog dacht dat er een vroege bevalling inzat, denk ik nu dat ik de volledige 42 weken wel eens zou kunnen gaan halen. Niets zo veranderlijk als de stemmingen van een zwangere vrouw zou je kunnen zeggen; nou was het maar waar. Ik voel me juist 'minder'zwanger' dan vorige week. Kiplekker! Ik slaap nachten van 9 uur die enkel onderbroken worden voor één miezerig toiletbezoekje. Mijn bekken en liezen zijn stijf mar met wat oefeningen op z'n tijd gaat ook dat prima. Helemaal niets mis mee natuurlijk, maar ik vind het wel lastig om me voor te bereiden op de dingen die komen gaan als ik me zo 'normaal' voel. Ik heb ook altijd wat te klagen heh. Dat heeft ook wel een beetje te maken met enerzijds nieuwsgierigheid, ik wil heel graag weten wie er nou al die tijd in mijn buik heeft gewoond. En daarnaast is dit grijze gebied van héél erg bijna moeten bevallen en dus beperkt zijn in je bewegingsvrijheid en je zo kippie voelen voor mij lastig. Iedere dag bedenk ik me dat mijn dagen er morgen wel eens heeeeeel anders uit kunnen zien, maar echt wezelijk zo voelen lukt me niet.
De bezoekjes aan de verloskundige zijn nu bijna saai te noemen; alles gaat goed, bloeddruk goed, HB goed, kindje ligt goed, groei is goed, gewicht is goed, hartslagje is goed... nog vragen? Nou tot ziens maar weer!
De yogalessen zijn weer begonnen en daar kan ik nu een stuk beter tegen dan in juni; het gekeuvel is gezellig en we zitten allemaal in hetzelfde schuitje (binnen een maand bevallen). We oefenen concreet de verschillende ademtechnieken en krijgen praktische tips over pershoudingen, kraamverzorgsters en de kraamtijd algemeen.

De verlofperiode zie ik nu nog steeds maar als een soort vakantie, het gaat me steeds beter af. Ik denk nog wel eens aan werk maar dat is altijd maar effe. Ik heb veel geluk dat mijn vriend avonddiensten werkt en we dus vrij veel tijd samen kunnen doorbrengen. Gisteren heb ik eerst lekker op een terrasje gezeten aan zee en daarna nog gezwommen, op het balkonnetje samen gegeten en een film gekeken. Klinkt als vakantie toch?

Ik ga mezelf maar weer eens met de aankomende gebeurtenissen confronteren: de adresetiketten moeten worden getypt.... misschien maar eens wat beschuit in huis gaan halen en dat verdomde zeiltje onder het matras maar weer eens recht gaan trekken (voor de tigduizendste keer)....
en wachten. ;-)