Het zwakke geslacht

een paar blogs terug heb ik geschreven over het klussen en eventueel verkopen van mijn huis.. dit is voor mij vanaf het begin van de zwangerschap al een heet hangijzer... Mijn huis is verkoopklaar. Ik heb de punten van het lijstje van de makelaar weggewerkt. Maar nu... Nu moet ik heel eerlijk bekennen dat het zoogdier in mij t wint... ik wil nu even helemaal niet denken aan vreemde mensen over de vloer, ik wil niet mijn huis schoonmaken voor kijkers die niet op komen dagen, ik wil niet in onderhandeling moeten over de verkoop van mijn plekje, mijn hoekje van deze stad waar ik me terug kan trekken.

Ik voel me zo'n doos...

Mijn partner is de meest lieve begripvolle aanstaande papa die er bestaat gelukkig... maar dat neemt niet weg dat ik me rot voel over deze situatie.

Zo rot dat ik bijna toch die makelaar bel...

maar misschien toch niet..

en nu moet ik ophouden erover te malen... voordat ik alles en iedereen in mijn omgeving gek maak!

Zoals de juf zegt: blijven ademhalen