Vanmiddag om half 5 is Renzo rustig in mijn armen ingeslapen.
Dag mijn lieve vriend, dag mijn allerliefste gekke Renzo

7-9-1996 / 22-9-2009
Als ik eens broos en zwak zal zijn
en niet meer slapen kan van pijn,
doe dan wat nodig is. Want och…
die laatste dag verliest men toch.
Ik weet dat het je droef zal maken
dwing toch jezelf niet te verzaken:
Dan, meer dan enig andre dag
blijkt wat je liefde echt vermag.
Wij hadden 't jarenlang zo goed;
dat geeft ons ook die laatste moed.
Jij wilt toch ook niet dat ik lijd?
Laat mij toch gaan te rechter tijd
en breng mij waar men hulp mij biedt.
Eén bede slechts: verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen j'aan
totdat mijn ogen breken gaan.
Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was.
Al gaf mijn staart zijn laatste groet,
ik lijd niet meer en dat is goed.
Treur niet omdat het lot bewerkt dat jij,
juist jij, mijn tijd beperkt.
Wij waren toch elkaar zo na!
Laat dat je troost zijn als ik ga.
reacties (0)