Echt een lieverd
Mijn schatje is zoooo lief. Bruce bedoel ik dan natuurlijk hè...
Vanmorgen vroeg ik:
"Waar is de klok?" en hij wees naar de klok en zei: "Da!".
"Waar is de lamp?" Hij keek naar boven, wees hem aan: "Da!"
"Ga eens klappen?" Hij klapt blij.
"Zwaaien?" En daar gaat zijn handje hoor.
"Waar is schaapie?" Hij keek rond en pakte zijn knuffelschaap.
"Schaapie kus?" SMAK op zijn schaap.
"A..... kus?" SMAK op mijn buik 
Gisteravond was ik in de keuken. 'Toevallig' was Bruce er ook bij. Angelo riep of ik hem iets wilde geven. Ik pakte het, gaf het aan Bruce en zei: "Ga maar aan papa geven!" Liep meneertje ermee naar de woonkamer en gaf het aan papa. Zooo lief.
"Klap eens in je handjes" is ook zo grappig. Hij kent de gebaren die bij het liedje horen heel goed.
Klappen in de handjes, handjes op zijn bolletje en handjes in de hoogte...
Schaapie doet ook weleens mee. Dan 'zing' ik dat liedje met een heel raar stemmetje, alsof ik dat schaap ben. Bruce lachen, en pakt dan de pootjes van dat schaap om ermee te klappen. Daarna doet hij de pootjes op het hoofd van schaapie whahaha en zelfs in de hoogte. Ik lach me rot. Papa keek echt zo vreemd en trots toen hij dat van de week zag!
Ook al praat hij niet, hij begrijpt echt wel genoeg merk ik. Veel kinderen doen en praten al veeeel meer (als ik alles moet geloven), maar voor mij is dit al heel wat. 1,5 jaar geleden wist hij nog niks en moet je nu zien. Echt bijzonder. Alleen zie ik hem over een half jaar echt zijn naam nog niet schrijven, zoals zijn moeder wel deed ;-)
reacties (0)