Vandaag hebben we een belangrijke mijlpaal behaald... 34 weken en 1 dag...
Aagje is nu even oud als Aidan geworden is.
Ze beweegt gelukkig goed en geeft me ook zelden een ongerust gevoel. Vooral 's morgens en 's avonds in bed voel ik genoeg bewegingen. Overdag heb ik er weinig erg in, omdat ik dan toch bezig ben met andere dingen. Nog steeds is ze niet zo druk als Bruce was, maar dat geeft niet. Het zegt vaak ook wat over hoe druk de kinderen na de geboorte zijn.
Bruce is dan misschien geen herrieschopper, maar hij is wel altijd druk bezig, en de laatste tijd is dat erg vermoeiend met die pens die ik bij me heb.
Vooral met aankleden pfff. Ik ben dan gewoon buiten adem voordat hij zijn kleren aan heeft. Hij gaat dan op zijn knieën zitten en dingen pakken. Dan zet ik hem op de wasmachine en meneer gaat dan staan, om vervolgens weer alles te grijpen waar hij bij kan... Erg makkelijk, maar niet heus!
's Avonds zet papa de grote kleine jongen onder de douche en hij kleedt hem dan ook aan, maar 's morgens zit ik er zelf natuurlijk mee (behalve in het weekend).
Een luier verschonen is ook geen pretje meer. Meneer wil alleen maar draaien en opstaan. Steeds weer moet ik iets 'nieuws' pakken om hem in zijn handen te geven... dan blijft hij het rustig onderzoeken en kan ik hem snel verschonen.
Na het douchen droog ik hem af in de badkamer, waar ik hem ook aankleed. Dan zijn er gelukkig die handige luierbroekjes van Pampers (Easy Up), die je gewoon zo aantrekt alsof het een onderbroek is. Scheelt een hoop irritaties.
Verder gaat alles goed en wachten we met smart op onze kleine Aag.
Oh jee, straks ga ik nog wennen aan de naam en wil ik niets anders meer ;-) (Dat was namelijk ook zo bij de naam Bruce hahahahaha)
reacties (0)