Ik ben er ZO klaar mee! - Deel 3

Ging ik zo rond 21.15 uur een heerlijk glas drinken voor mezelf inschenken.... hoor ik ineens gehuil. "Ohhhh nee hè?! 1,5 uur geslapen, nu alweer wakker!" dacht ik.

Ik handelde snel. Warmde een bekertje mamamelk op, goot het in de fles, gewoon bij het minirestje van het pyjamapapje en snel naar Bruce toe voordat hij erger zou gaan huilen. Eerst probeerde ik hem de fles te geven terwijl hij in bed lag, maar dat pikte hij niet. Hij werd boos.
Dan maar uit bed. Weer op mijn arm gelegd, fles in zijn mond. Even dacht ik dat het zou mislukken, maar toen hapte hij toch toe.

Toen het bijna op was, duwde hij de fles weer weg en viel in slaap. Weer was ik blij. Ik was iets te enthousiast toen ik hem weer in zijn bed wilde leggen. Hij werd weer wakker. Grrr. Weer op mijn arm. De fles wilde hij niet meer, en hij viel zo in slaap. Gelukkig. Nu maar ietsje langer wachten.

Zo'n 5 minuten later legde ik hem weer in bed, en nu bleef hij slapen. Vieuw.... gelukkig.
Dit was 10 minuten geleden.

Ik heb meteen een bekertje water (180 ml) in de magnetron gezet, voor als hij weer wakker wordt. De magnetron alvast op 20 seconden ingesteld, dan hoef ik nog maar 1 knopje in te drukken.
Ook een bakje met 6 schepjes groeimelkpoeder klaargezet, en een schoongespoelde fles.

Als er nu nog iets niet goed gaat dan begrijp ik het niet meer. Dit MOET gewoon lukken!!

Nu komt Angelo eraan, dus ik stop ermee. Morgen vertrekt hij naar Suriname voor een week of 2. Zijn oma is ziek (longkanker) dus ze gaan haar bezoeken. Zijn moeder en zusje zijn vorige week al vertrokken, voor 1 maand. Morgen gaat hij met zijn vader, broer en broertje.
Hopelijk kunnen wij met z'n 3-en in september gaan.

En euhm............ DEEL 4 komt er ook nog aan uiteraard!!