Het is gelukt, deel 2
Vervolg op mijn vorige blog.
Bruce sliep ruim een half uur in zijn ledikant vanmiddag. Blij blij blij was ik, en vooral trots. Op wie weet ik nog niet haha op Bruce of op mezelf?
Ik zou hem voor 18.00 uur geen borstvoeding geven, maar ik klapte bijna uit elkaar, dus ik had weinig keus.
Daarna heb ik het monstertje weer in zijn ledikant gelegd, in een voorverwarmde slaapzak en onder het dekentje (In zijn kamer is het frisser dan in mijn slaapkamer). Het was 17.55 uur. Hij mekkerde wel, maar huilde niet. Zijn kamer gewoon donker gemaakt, en de deur op een kier.
Het gejammer hoorde ik zachtjes op de achtergrond, maar om 18.10 uur was het stil. Na zo'n 10 minuten ging ik kijken, en meneertje lag heerlijk te slapen!
Om 18.50 uur huilde hij weer (nadat hij 40 minuten had geslapen), en nu zit hij in zijn wipstoel weer bij mij... Zo gaat het trouwens elke avond, ook als hij in mijn eigen bed slaapt.
Over een uurtje probeer ik hetzelfde, maar dan in de wieg. We zullen zien. Wordt vervolgd!
reacties (0)