Bevallingsverhaal Charlotte

De nacht van 16 op 17 december enkele voorweeën gehad.
Ik schat een vijftal, maar wel goed voelbaar in de zin dat ik er wakker van werd
Om 10u30 viel alles weer stil.
De dag rustig doorgebracht.
Op de middag boterhammetjes met ei gemaakt.
Een half uur later alles er weer uitgespuugd.
Rond 17 weer een opstart van de voorweeën.
Mijn moeder gebeld om toch maar de 4 jarige te komen ophalen zodat ik kon ontspannen.
Vriendlief gestart aan het klaarmaken van 2 rode kolen.
Rond 18u werd Nathan opgehaald.
Nog steeds wat gerommel. Wat pijnlijker.
Richting de 1 min maar nog steeds met 10 a 8 minuten tussen.
Mezelf lekker in de zetel gelegd voor de televisie
Tot 20u nog steeds onregelmatige voorweeėn.
Wel telkens een minuut en korter op elkaar rond de 5 tal minuten
Om 20u30 besluiten we toch naar het ziekenhuis te gaan.
Ik stuur mijn moeder dat we vertrekken in de hoop dat ze ons niet gaan terugsturen.
Eens in de auto komen voel ik de intensiteit toenemen.
Ik voel haar hoofd drukken in mijn bekken. En de weeën komen snel.
Binnen langs spoed. Mensen lieten ons gelukkig even voor.
De stomme receptioniste stelt een boel domme vragen die me irriteren.
Welke kamer hebt u gereserveerd. Eeeeuh geen. Ik plan een natuurlijke bevalling niet..
Wie is uw gyn. Ik kan hem niet vinden...
Uiteindelijk na 15 minuten mogen we naar binnen.
Om 21u05 zijn we op de verloskamer.
Monitor wordt aangelegd. Een hoopje formulieren tussen het puffen door.
Even ontsluiting voelen.
5 cm.
De weeën blijven steeds korter op elkaar komen, steeds heviger.
Weeënstorm.
Om 21u15 breekt mijn water en voel ik haar hoofd klaarzitten.
Ik MOET nu echt persen zeg ik. En ik pers en roep.
2 extra vroedvrouwen komen aanrennen.
Eentje begeleid me bij het persen terwijl ik in positie gezet wordt.
4 persweeen later om 21u19 komt onze kleine meid eruit gefloept.

Het was een heerlijke ontspannen bevalling.
Blij te weten dat dat ook mogelijk is