Ja ja het is weer zo ver
Na toch enkele weken te hebben genoten van rustige weken
Met een ukkie die flink zelf kon spelen
En bijna altijd vrolijk was
Is het tij nu toch weer gekeerd
Hier gaan we weer
Het huilen
Brullen
Snotteren
Aan mijn been hangen
Gevechten om in de auto te zetten
SPRONGETJESTIJD
Ik zie het al bij voorbaat niet zitten
Maar goed
We moeten erdoor
Het vervelende is
Dat mijn knullie zich niet helemaal aan de srpongentijd houdt
Het is een vlotte knul
En zit over het algemeen - twee weken voor met zijn sprongen
Het probleem is
Dat ik er niet helemaal zeker van ben
Welke sprong het nu precies is
Dus ik sta in tweestrijd
Is het de sprong van 13 of 15 maanden
Bij 13 maanden heb ik gelezen: hij wil graag meehelpen en dingen zelf doen
Nou - dat deed hij al een hele poos
Kleren naar de wasmand - tafel afkuisen - veger met de handborstel - luiers naar de vuilbak doen...
Dus misschien is het die van 16 maanden - REGELS LEREN
Ja die kan het wel zijn
Als hij de auto nog maar in het visier krijg begint hij al te brullen en tracht weg te komen
Vanmorgen stond ik te wachten tot hij mee naar de voordeur kwam om te vertrekken
(Hij liep al de hele ochtend onbedaarlijk te huilen)
Eerst wilde hij niet
Dus bleef ik rustig wachten
Kwam hij eraan gelopen
Ging voor me staan
En gooide ostentatief eerst zijn meneer dodo op de grond
En meteen daarna volgde zijn koek uit zijn andere hand
Ik blijf hem even verwonderd staan aankijken
HIj loopt de hal in
Met de woorden: oke mij niet gelaten als je meneer dodo en je koek niet wil meenenemen
Trek ik de deur van de living dicht
En doe de voordeur open
Mensenlief wat een drama
Hij gooit zich brullend en gillend op de grond
Aan de overkant van de straat komt er net iemand aan bij de bakker
Ze slaat het hele tafereel gade
Tot mijn opluchting glimlacht ze even begrijpend
Ik raap mijn knul van de grond af
En vertrek met een krijsend en brullende jochie naar de auto
Net wanneer hij wat gekalmeerd en afgeleid is door de dingen die op straat gebeuren
Komen we aan de auto
Hij ziet de auto nog maar staan
Trek zich helemaal krom in mijn armen in een poging te ontsnappen
En BRULT de longen uit zijn lijf
Ik zet hem op de grond
Zodat ik alle zakjes in de auto kan laden
Ligt hij daar over de grond te kruifelen
In de hoop me te bereiken
Terwijl hij al vier maanden netjes kan stappen
Hij ziet de autodeur opengaan
Laat zich vallen
En slaat mijn zijn hoofd tegen de autoband
Ik haal hem van de grond af
Probeer hem in de stoel te krijgen
Een heus gevecht van 15 minuten
Met schoppen
Brullen
Stijf gaan staan
En zich slap te laten hangen
Uiteindelijk
Met een goed gemikte en getimde stevig duw van mijn kant
Krijg ik hem in de stoel gezet
Het feit dat zijn hoofd tegen de rand slaat
Merkt hij zelfs niet op door zijn brullen door
Het krijsen gaat door tot we goed 2 minuten onderweg zijn
Aangekomen op het Kinderdagverblijf
Zet hij zijn mooiste glimlach op
Gaat op een stoeltje aan tafel zitten
Terwijl ik raas tegen de verzorgster dat ze hem mogen hebben
Begint hij vrolijk aan zijn boterhammetjes
En voor de allereerste keer
Kijkt hij me na
Hij keek me dan wel emotieloos aan
Maar hij keek toch al deze keer
Als ik vrolijk dada zwaai bij het vertrekken
Ik ben blij als ik op het werk aankom
Tot ik me bedenk
Dat dit nog maar de eerste dag was
Ik vraag me af hoe lang het deze keer zal gaan duren
reacties (0)