Bevallingsverhaal: 10 maanden na datum
Ondanks dat ik alle nodig prenatale lessen heb gevolgd, is een baby op de wereld zetten niet zo eenvoudig als het lijkt.
Goed, ik heb misschien geweigerd de bevallingsfilm te bekijken.
Maar dat kan het verschil niet maken, toch?
Donderdag 08 augustus 05:00 uur:
De alleerste lichte krampen dienen zich aan.
Zou het begonnen zijn?
Misschien gaat het nog over...
Toch even timen voor zekerheid.
Ongeveer 7 minuten tussen
Donderdag 08 augustus 06:00 uur:
Voor zekerheid een berichtje naar mama gestuurd.
Ik weet dat ze naar Brussel moet.
Donderdag 08 augustus 10:00 uur:
Mama is bij me aangekomen.
Ik denk namelijk niet dat het nog zal overgaan.
Weeën worden heftiger.
Elke 5 minuten.
Nog goed te verdragen
Donderdag 08 augustus 18:00 uur:
Al 13 uur aan de gang.
Ondertussen hang ik aan de kast bij elke wee.
Ik wil naar het ziekenhuis.
Denk niet dat er al veel opening is, heb zelf al eens gevoeld.
Maar ik wil zeker zijn
Donderdag 08 augustus 19:00 uur:
Na een half uur aan de monitor te hebben gehangen
Bevestiging van weeën
Elke 5 minuten
1 cm ontsluiting
Mevrouw, ga maar weer naar huis
Het kan zijn dat het niet doorzet
Parkeerplaats zoeken met Casa Blance, joy joy
Donderdag 08 augustus 23:00 uur:
Terug naar het ziekenhuis
Mijn kamer stond nog klaar
Nog steeds weeën
Elke 5 minuten
1 cm ontsluiting
Ik mag blijven
Vrijdag 09 augustus 03:00 uur:
3 cm ontsluiting
Er wordt beslist vliezen te breken
Wat lukt
Na poging nummer 3
Gezellig als ze daar zo liggen peuteren tijdens weeën
Vrijdag 09 augustus 03:30 uur:
De baby poept in het vruchtwater
Er moet een monitorsonde op zijn hoofd vastgemaakt worden
Standaardprocedure
Na 4 mislukte pogingen maken ze de gyneacoloog van wacht wakker
Na tien minuten zware concentratie lukt het haar
Nathan zal later worden geboren met 4 wondjes op zijn hoofd
Ik vraag een epidurale
Vrijdag 09 augustus 04:00 uur:
Yay epidurale
Eindelijk verlost van mijn rugweeën
Na 23 uur
Het werkt goed langs 1 kant
Ga maar op uw zij liggen mevrouw
Vrijdag 09 augustus 06:00 uur:
De anesthesist wordt teruggeroepen.
Kan gebeuren
Draadje afgeweken naar links
We trekken het wat terug, op goed geluk
Als het niet lukt, pech gehad
Dan moet het maar zonder
Wilde ik echt horen na 25 uur weeën
Vrijdag 09 augustus 06:05 uur:
De epidurale werkt voortreffelijk
Laten we maar kruiswoordraadselen
Verder dan lidwoord 3 lettergrepen komen we niet.
Doe jij maar in je eentje voort mama, zeg ik,
Ik ben te moe
Vrijdag 09 augustus 06:15 uur:
Paniek!
Ik voel mijn benen niet meer!
Is dat wel normaal
Moet dat zo
Kijk ze trillen bij elke wee...
Vrijdag 09 augustus 08:00 uur:
Epidurale uitgewerkt.
Maximum bereikt zegt het machientje.
De pijn komt terug.
Volledige ontsluiting!
EINDELIJK
Mevrouw, tja, hoe moeten we dit uitleggen
Uw baarmoederhals is terug verhard.
Zo kan de baby er niet uit.
wat u ook doet,
NIET PERSEN
Gaat dat ooit nog over, vraag ik wanhopig
We geven u een middeltje
Dat moet de hals weer verzachten
Zal ongeveer een uur duren
EEN UUR
Eventjes een uurtje persweeën ondrukken
Kan er nog wel bij
Vrijdag 09 augustus 09:00 uur:
Baarmoederhals weer week
Ik mag PERSEN!
Ik zet me recht
Kijk de gyn strak aan en vraag
Hoe lang duurt dat zo normaal
Een uurtje zegt hij
Een uur, zeg ik, prima
Het is nu negen uur, om tien uur is dat kind eruit!
Jamaar mevrouw
Dat is gemiddeld
Ik zeg: Binnen een uur is dat kind ERUIT!
Vrijdag 09 augustus 09:30 uur:
Persen gaat me goed af.
Ben blij dat ik wat kan doen.
De gyn vraagt of ik misschien een spiegeltje wil
Om te kunnen volgen
Ik bijt bijna zijn hoofd eraf
Hij zal het niet nog eens wagen stomme vragen te stellen
Vrijdag 09 augustus 10:04 uur:
Ik pers
En zucht
En de baby
Die blijft steken
Met het breedste van zijn hoofd
Daar beneden
Ik scheur
Het brandt
Ik denk
Dit hou ik niet
Mevrouw! Wat u ook doet!
NIET persen
We weten, dit is het meest oncomfortabele wat er is
maar NIET PERSEN
Ik kijk de kamer rond
En zeg, Je bent niet goed,
Niet persen, DAT KIND MOET ER NU UIT
En ik pers
Vrijdag 09 augustus 10:05 uur:
Nathan wordt geboren
Met zijn hand tegen zijn slaap aan
Mijn kleine superman
Er wordt een klein, paars, vies mannetje op mijn buik gelegd
En iedereen kijkt
En wacht
Een olifant in de kamer.
Ik kijk naar de vroedvrouw en vraag
Moet hij normaal niet huilen?
Vrijdag 09 augustus 10:06 uur:
Nog voor ik mijn vraag heb afgemaakt
Wordt mijn kleine superman van mijn buik gegrits
Ik beveel mijn moeder met mijn zoon mee te gaan
Dat doet ze
Zoals afgesproken in het geboorteplan
Ik blijf achter
In een kamertje
Met de gyn
Zonder baby
De placenta wordt er simpelweg uitgetrokken.
Er wordt niets gezegd
De gyneacoloog begint me te hechten
Vrijdag 09 augustus 10:20 uur:
Ik vraag achter mijn baby.
Waar is hij
Niemand zegt me wat
Ik begin te zeuren tegen de gyneacoloog
Hoe is het met mijn baby
Hij gaat kijken
Komt weer terug
Het komt goed met je baby
En ik wacht
Vrijdag 09 augustus 10:35 uur:
Daar komt de vroedvrouw
Met mijn zoontje
Mooi roze
Niet meer paars
En mijn moeder erachter
Die verdwaasd kijkt
Vrijdag 09 augustus:
We worden naar mijn kamer gereden
En mijn moeder vertelt me
Hij ademende niet
De halve vloer was in paniek
Want er was een pasgeboorne die het moeilijk had.
Hij werd aan de zuurstof gelegd
Niets
Hij zag blauw
Meer zuurstof
Niets
De kinderarts werd opgeroepen
Ze kwam
Hield hem ondersteboven op haar arm
En daar lag hij
Als een levenloze pop
Zijn armpjes bungelend naar beneden
Blauw
Ze hebben hem geintubeerd
Zijn luchtwegen zaten verstropt
Met vruchtwater en meconium
Ze zuigen het leeg
Terug aan de zuurstof
Stilaan worden eerst zijn vingers roze
Dan zijn handjes
Hij heeft stress
Poept alles nog een keer onder
Maar het komt goed
Hij wordt weer helemaal mooi roze
Ze is er even niet goed van geweest.
Mijn moeder
Van wat ze heeft gezien
Ik begrijp het
En ik zeg haar
Terwijl ik daar lag
Alleen op de verloskamer
Is het geen seconde in me opgekomen
Dat ik mijn baby niet gezond en wel zou terugkrijgen
Dat, zegt mijn moeder zachtjes, is wat ze ontkenning noemen
Ik heb later thuis nog 2 weken gedroomd van mijn bevalling.
Tot op heden, kan ik er amper over schrijven zonder een krop in mijn keel en tranen in mijn ogen.
Mijn kleine superman, je was het allemaal waard!
Lieve Nathan
Je doorzettingsvermogen maakt me trots
Al vanaf de allereerste minuut
reacties (0)