Heen en weer geslinger

Pfft.. 


Ik word de laatste dagen zo onwijs heen en weer geslingerd in mijn emotie. 
Onze zoon is morgen 6wk oud, en ik had gedacht dat de meeste zorg bij mij terecht zou komen en dat mijn vriend daarin wat zou tegen vallen (om het even echt krom te zeggen); maar het tegendeel is waar! Hij is zo gek met ons mannetje! Loopt zo met hem weg, we maken nog net geen ruzie om wie met 'm mag knuffelen op de bank (figuurlijke ruzie's uiteraard), hij verschoond hem, geeft hem de fles wanneer hij kan & neemt de zorg over als ik moet kolven.  Tussen ons gaat ook nog eens alles goed!
 


Maar mijn gevoel kent ook een grijze vlek; ík voel me wat somber. Ene zijde heb ik hele goede dagen en vind ik alles leuk, aan de andere zijde kan ik heel nerveus worden, alleen maar huilen & is alles k*t.  De mental breakdowns volgen zich iets sneller op. Gister zag ik alles rondom de bv niet meer zitten en was ik in staat te stoppen; nu denk ik daar overigens weer anders over. 


Ik heb daarom vandaag een afspraak gemaakt bij een praktijkondersteuner bij de verloskundige, ik weet gewoon niet meer of dit 'de hormonen' zijn of dat er inmiddels al meer onder schuil gaat. 


 

1181 x gelezen, 2

reacties (5)


  • Tweede83

    Hoort er een beetje bij.. als het maar niet door slaat in een depressie. Heel goed dat je hulp hebt ingezet. Heb vertrouwen en geniet ook stiekem van de hulp van je man! Die van mij begon ook zo .. zakte ook wel weer af, maar hij helpt me nog steeds en dat is toch erg fijn

  • Yune

    Hormonen... daar blijf je de komende tijd nog wel even last van houden, 9 maanden op, 9 maanden af zeggen ze. En dat klopt!

    Maar goed dat je een afspraak heb gemaakt, want je hoeft t niet alleen te doen

  • Lama94

    Wat goed dat je een afspraak hebt gemaakt! Het klinkt een beetje als hormonen maar als het wat anders blijkt te zijn is het goed om er op tijd bij te zijn.

    Heerlijk dat je vriend ook zo van de kleine geniet. Ik vond dat in het begin ook wel lastig hoor.

    Wat betreft de borstvoeding heb ik in de begin periode, en af en toe erna, ook regelmatig willen stoppen. Ik sprak met mezelf af om drie dagen te wachten met het maken van die keuze. Na drie dagen ging het vaak weer makkelijker en wilde ik niet meer stoppen. Zo zorgde ik ervoor dat ik niet midden in mijn emotie de keuze maakte. Ondertussen geef ik 16 maanden borstvoeding en naast de zware momenten vooral heel veel geniet momenten mogen meemaken. Nu ben ik opnieuw zwanger en droogt mijn melk helaas langzaam op.

    Succes en veel plezier in deze prachtige maar ook zware tijd!

  • Vlindermoeder

    Klinkt als hormonen, maar super dat je aan de bel hebt getrokken. Ook erg fijn dat je partner zo'n goede papa is!

  • Myrtheflower

    Goed dat je op tijd aan de bel trekt, daar is niks ergs aan!