Verlies - Spiraal - Wens

Vorig jaar was ik dolgelukkig en angstig tegelijkertijd.
Begin juni 2024 kwam ik erop uit dat ik zwanger was. Eindelijk.
Na meerdere vroege miskramen (4-6 weken) was deze test heel mooi en duidelijk.
Ik begon me vragen te stellen: hoe zal dit lopen? Zal mijn dochter hier ok mee zijn?
Is dit wat we echt willen?

Ik stelde de vraag ook hier op Babybytes. Wat zijn de ervaringen met van 1 naar 2 kindjes?
Ik was bang. Heel bang... Maar stiekem wist ik: dit is wat ik altijd al wou.
Baby 2 was eindelijk onderweg.
Helaas kregen we eind juni slecht nieuws. De baby groeide niet naar behoren.
Begin juli kregen we te horen dat de baby op iets meer dan 10 weken geen kloppend hartje meer had.


Mijn hart was gebroken. Ik kon kiezen: miskraam opwekken of curettage. 
Ik kon het niet aan om thuis te zitten 'wachten' tot het kwam. Ik koos voor de curettage.
Wat daarop volgde, voelde als een waas. Ik voelde me verloren. 
De curettage onder plaatselijke verdoving was verschrikkelijk. De pijn, het geluid, ... Iets wat me voor het leven getekend heeft.

Ik had er genoeg van. Ik had nood aan rust in mijn hoofd. 
Naweeën, bloedingen, mijn hoofd in een waas.
Ik wou even geen kans meer op zwanger worden, niet meer hoeven te testen. Mezelf gek maken als ik 2 dagen overtijd was en de test negatief.
Een Mirena-spiraal werd geplaatst zodat ik even kon uitdenken wat ik nu eigenlijk wou.
Wou ik nog eens gaan voor een 2de kindje? 
Helaas verliep dat ook niet naar wens en heb ik tot 6 maanden na de plaatsing last gehad van zware bloedingen en buikkrampen beyond compare.
Sinds een 4-tal maanden verloopt het gemoedelijker, met nauwelijks bloedingen.


Maar ik kan het, nu bijna een jaar later, niet loslaten.
Ik ben in mijn hoofd altijd al een mama van 2 geweest, ondanks dat er maar één prinsesje rondloopt.
De spiraal vliegt er binnenkort terug uit.

Wat wordt ons nog gegund? Geen idee.
We zien wel.

Hopelijk gaan we voor een 2de ronde van geluk, en niet naar een zoveelste ronde van pijn.

Here we go again.

1530 x gelezen, 5

In Overig

reacties (8)


  • Beertje90

    Hele dikke knuffel

  • Linde-1

    Ik duim mee dat je niet nog een miskraam hoeft mee te maken😘.

    Hopelijk snel goed nieuws hier van je

  • Anobe

    Dankjewel

  • hjdv

    Wat ontzettend naar voor je dat ze de curretage alleen met een plaatselijke verdoving hebben gedaan. Een miskraam heeft al een hele impact op je. En dan ook dit nog er bij. Lijkt me heel heftig. Mn eigen curretage was onder een roesje, dan krijg je er niks van mee. Wat had ik je dat van harte gegund. Je wens naar nog een kindje kan ik heel goed begrijpen, spannend blijft het heel erg na één of meerdere doorgemaakte miskramen. Ik wens je van harte alle goeds toe!

  • Anobe

    Dankjewel :)

  • Yune

    Wat naar dat je dit hebt moeten doormaken

    Heb je hulp kunnen krijgen bij het verwerken van de miskraam? Zoals 't afgehandeld is geweest klinkt heel traumatisch voor jou.

    EMDR misschien een optie? Eerst zelf je fijn voelen in je eigen lijf, en dan weer proberen?

  • Anobe

    Ja, ik mocht steeds bellen of langsgaan als ik wou praten.

    De curettage was vooral verschrikkelijk omdat ik hoorde hoe ze mijn ongeboren kindje uit me 'zogen'.

    Dat geluid vergeet ik nooit meer.

    Ik heb het wel kunnen verwerken, een plaatsje kunnen geven.

    Gelukkig ben ik een realist.

    Maar intussen nader ik de 35 jaar en ik wil het toch nog 1 keer geprobeerd hebben.

    Want zoals ik zei: in mijn hoofd zal ik altijd een mama van 2 zijn - dat was wat ik altijd al wou.

    Soms vinden mensen me arrogant, "je hebt er toch één, wees blij!"

    En geloof me. Mijn dochter is mijn alles. Ik ga door vuur voor haar.

    Ze is een knappe, intelligente meid die jong en oud verbaast.

    Maar er mist nog iets voor mij.

    En natuurlijk, als ze thuiskomt van school en vraagt: waarom heb ik geen broertje of zusje? -

    word ik er wekelijks mee geconfronteerd.

    Ik kan het maar proberen :)

  • Manou1987

    Wees blij je hebt er al 1 vind ik echt zo'n domme opmerking. Alsof de wens voor een 2e er niet mag zijn omdat je er al 1 hebt. Bij mij was de wens voor een 2e kindje nog groter dan voor de 1e.