Sari 2 maanden

Het is al een behoorlijke tijd geleden dat ik een blog geschreven heb! 

Inmiddels ben ik bevallen van een mooie meid. 

De bevalling zelf was absoluut geen pretje. 

Ik ben op een vrijdag ingeleid omdat ik al vanaf week 30 verminderd leven voelde. 

Het verhaal staat bij kinderen. 

Nadat we thuis zijn gekomen van het ziekenhuis is alles wel goed gegaan. 

Ik heb een heerlijke kraamweek gehad, en een hele lieve kraamvrouw met stagiaire. 

Tot de 4e week is alles goed gegaan, manlief is ook in die tijd 2 weken vrij geweest en heeft 2 weken halve dagen gewerkt. Ik ben toen na de kerst door mijn rug gegaan met sari in me armen, dus ik heb een week plat gelegen. Ik kon zelf niet meer lopen want daar had ik hem voor nodig. Al met al een rot periode. Zoiezo is het erg onrustig. 

Sari is momenteel opgenomen in het ziekenhuis al vanaf maandag. Ze is heel erg onrustig, heel veel huilen en spugen. Ik had in de avonden last van suizende oren. Heel erg aan het kloten geweest met haar, want het duurde 3 weken voordat we een afspraak kregen bij de kinderarts. Vorige week donderdag is ze ook gestikt waardoor ik 112 heb moeten bellen. Gelukkig waren ze er snel en kreeg ze tussendoor wel lucht maar heel oppervlakkig en onregelmatig. De traumaheli is toen ter plekke afgemeld. Die avond durfde ik met haar de nacht niet in. Dus toen hebben we eindelijk een doorverwijzing gekregen naar de kinderarts voor de volgende ochtend. Die gaf aan dat ze te veel voeding kreeg en dat we haar moesten gaan inbakeren. Na het weekend was ze nog steeds onrustig en het is voor mij niet te doen om zoveel trap te lopen. Want ze moest op vaste tijden gaan slapen, nja als je kind dat een uur huilt en je moet om de 5 min naar boven.. Je was de trap nog niet af of ze begon alweer te huilen. Dus wij uitgelegd en in overleg haar oplaten nemen. Ze slaapt nu gelukkig heel erg veel en is rustiger. Mja ze krijgt dan ook zo min mogelijk prikkels. Haar ritme is nu meer eten slapen en eten.. Tussendoor komen mama en papa maar dan valt ze ook vaak weer in slaap van vermoeidheid of ze word heel erg onrustig. Ze heeft ook last van krampjes, dan hoor je dr darmpjes pruttelen. 

Dus zoals jullie leven veel onrustigheid momenteel en zelf ben ik totaal uitgeblust na 3 weken lang een huilend en krijsend kind heel de dag. Ik hoop voor haar dat ze haar rust kan vinden en dat ze wat meer ritme krijgt. Ze schrikt ook overal van, ook bijvoorbeeld van haar eigen gezucht. heel erg sneu voor haar. Ik begin nu langzaam aan wel bij te komen van alles. 

De bevalling zelf kan ik nog steeds geen plaats geven en ik zit zelf ook niet lekker in me vel. Mijn hormonen en emoties slingeren alle kanten op. Best frustrerend eigenlijk. Ik heb zelf het gevoel dat ik iets mis, ik vind het zo jammer dat ik haar niet zelf eruit heb mogen persen. Ik weet wel dat het beter voor haar was om gehaald te worden en het ging ook absoluut niet goed met haar. Maar toch blijft dat gevoel knagen. Hopelijk gaat dat met de tijd weg.. 

Dit was even de update. Ik hoop dat de volgende wat meet volgorde zal hebben en niet zo chaotisch als deze.. 

Groetjes