Bevallingsverhaal

Afgelopen weken veel voorweeen gehad maar het zette nooit echt door.
Was afgelopen 2 weken best aan t hoesten en een week voor mijn bevalling daarom een Corona test gedaan want kreeg het toch wel benauwd. Want ik was toch ondertussen toch alweer. 38.2 weken zwanger.
Deze uitslag was gelukkig negatief.
Donderdag ochtend 20-08-20 rond 7 uur wat krampjes maar nog niet meteen waarvan ik dacht het is begonnen.
Op een begeven moment voel ik een soort spelden prikje en mijn hele buik doet pijn. Maar dat trekt weer weg en verder niets eigenlijk..
7.40... ik voel iets lopen.. is het vruchtwater? Ik app mijn man die was net naar beneden om naar zijn werk te gaan, ik geloof dat mijn vliezen zijn gebroken.. hij komt naar boven en ik stap uit bed en ja hoor nog meer vruchtwater..
Gelukkig is dit helder, hoeven we ons daar niet druk om te maken..
Mijn man belt het ziekenhuis en omdat ik medisch ben mogen we al naar het ziekenhuis komen.. eerst nog even mijn schoonvader gebeld voor de andere kinderen (het was nog vakantie). Hij was er om half 9 en ondertussen waren de weeen ook al begonnen, zo om de 5 minuutjes..
Om 9 uur waren we in het ziekenhuis. Ik mocht aan de ctg en daarop was te zien dat ik idd om de 5 minuten weeen had.. het was nogal druk dus voordat er een gynaecoloog kwam was het half 11 die wilde nog niet meteen kijken voor ontsluiting, omdat de weeen op dat moment weer afgezakt waren..
11.15 ging ze toch even kijken want de weeen waren gelukkig weer terug gekomen.. ik had toen 4 cm ontsluiting dus hoefde gelukkig niet meer naar huis.. (daar was ik bang voor)
13.15 kwam ze weer kijken toen zat ik pas op de 5 dus in 2 uur tijd maar 1 cm erbij. Toen kreeg ik op de lichtste stand weeen opwekkers om het net even iets sneller te laten gaan.. toen ben ik maar gaan douchen omdat het met weeen opwekkers sneller kan gaan en pijnlijker kan zijn..
Tijdens het douchen deden de weeen toch wel heel erg pijn dus wilde ik eruit en toch iets van pijnstilling. Maar ze moest eerst kijken hoe ver ik was.. om half 3 ging ze kijken toen zat ik op 7..
En toen kreeg ik een wee die deed zoveel bij trok het echt niet meer... en ze wilde voor ze pijnstilling gaf toch even kijken hoe ver ik was en toen zat ik om 14.40 op volledige ontsluiting.. hoe dan😱.. en toen na een half uur persen is de kleine man geboren..
Klein beetje gehavend van onder en zolder pijnstilling ben ik toch wel trots op mezelf.. (bij de andere allebei een ruggenprik).
Vik was 2976 en 48 cm met de geboorte, ze hadden al een klein mannetje verwacht na de groeiecho's..
Hij doet het super goed! En is echt een heerlijk mannetje!!