Geboorteverhaal Jack
De nacht voor de uitgerekende datum braken de vliezen in bed. Omdat het vruchtwater niet helemaal goed was gingen we direct met de vk naar het ziekenhuis. Vervolgens begonnen de weeen wat erg zwaar was, binnen 1.5 uur was de ontsluiting van 2 cm naar 8 cm. dit was zo pijnlijk dat ik een pompje kreeg om de scherpe kantjes van de laatste wee-en te halen.
Vervolgens begonnen de persweeen en al snel mocht ik mee persen. Dit was pijnlijk en leek na veel persen niets op te schieten. Gelukkig was het personeel van het ziekenhuis erg goed en hielpen ze me er met veel coaching echt doorheen. Zonder mijn man had ik het helemaal niet gered, hij was echt geweldig!
Omdat het hoofdje van de baby niet verder wou, en eigenlijk klem zat in het geboortekanaal (hij kijk met zijn ogen naar boven) kwam de gynacoloog erbij met een pomp. Na een paar keer proberen schoot deze los en moest er een andere pomp aan te pas komen. Ik maakte me grote zorgen over de baby maar gelukkig konden we het hartje volgen en ging het goed met hem, wel was ik erg bang voor de pijn die hij had. Daarnaast was de pijn voor mij ook echt heel erg op dit moment.
Toen besloot de gynacoloog dat we het nog 1 perswee zouden proberen, als het dan nog niet zou lukken zou het toch een keizersnee worden. Uit het puntje van mijn tenen perste ik nog 5 keer heel hard mee tijdens de laatste perswee maar hij paste er gewoon niet door. Op dat moment was ik helemaal op en was ik blij dat ik mijn kindje snel zou zien. Onderweg naar de OK moest ik nog een paar persweeen wegpuffen wat heel pijnlijk en zwaar was, gelukkig kreeg ik al snel een ruggeprik die er goed inging.
Binnen 10 minuutjes hoorde ik mijn baby huilen en na een grondig onderzoek van de dokter (waar mijn man bij bleef), had ik mijn kindje in mijn armen. Daarna moesten ze mij nog dichtmaken en mijn man ging toen met de baby naar een warmere ruimte.
Het hoofdje was wat beschadigd van de tang, maar dat is nu, 3 dagen later al weer bijna helemaal goedgekomen, en dat zal ook straks helemaal goed zijn.
Ik ben redelijk beurs, maar nu alweer thuis, eigenlijk 2 dagen eerder dan normaal, maar ik herstelde goed en kan daar in het ziekenhuis niet slapen. Onze Jack is een pracht van een jongen en ik ben heel gelukkig. De borstvoeding is al goed op gang en ik kijk uit naar wat nog gaat komen!
reacties (0)