1e Echo
Op maandag de eerste echo. Ik begon 'm toch wel een beetje te knijpen, af en toe het gevoel dat ik het misschien allemaal wel verzonnen had. Kun je je voorstellen, dat je daar in die stoel ligt en dat ze dan zeggen, nou mevrouw, ik weet niet wat u komt doen, maar u bent echt niet zwanger hoor....
Gelukkig ging het niet zo. Al snel kon ik het kindje zien, de beelden werden in het groot op de muur geprojecteerd. Het hartje klopte pittig en de armen zwaaiden naar ons, de kleine beentjes spartelden ook druk en voor zover zichtbaar ziet alles er goed uit.
We hebben 2 foto's mee naar huis gekregen en uiteraard hebben we deze al direct ingescant en naar de aanstaande opa en oma gestuurd die erg onder de indruk zijn. Zelf kan ik geen genoeg krijgen van deze foto's, je ziet bijna niets maar ik weet dat dit ons kindje is en dus kan ik het niet laten.
Het is er dus eentje, en niet 3 zoals ik laatst droomde... in die droom was op de echo foto ook te zien dat het al volwassenen waren dus ik begreep al dat dit niet echt een voorspellende droom kon zijn, maar goed, eentje is voor ons ook echt wel genoeg.
Uit de echo bleek dat de uitgerekende datum een paar dagen later is dan eerst gedacht, dus ik val weer een paar dagen terug naar week 10!
reacties (0)