Morgen NOD al 1,5 jaar bezig

Daar ben ik weer.
Even een kleine samenvatting:
Wij zijn nu 1,5 jaar geleden begonnen met het proberen zwanger te worden. We zijn naar de arts geweest, alles is gecontroleerd en was in orde.
We zijn vervolgens voor een jaar naar huis gestuurd dit was in april. Tot noch toe geen succes helaas. En ik word er verdrietig van.
Ben laatst 2x aangesproken door kennissen met 'ben je zwanger?!' Hier werd ik erg verdrietig van. Ze moesten is weten. Ook voel ik elke wachtweek weer wat anders waardoor ik denk: zal het nu zo zijn.

En vervolgens ben ik weer teleurgesteld. Mensen zeggen: je moet er niet zo mee bezig zijn. Nou dat gaat NIET. Ik wil het zooooo graag.
Ondertussen is het morgen weer zo ver en vrees ik dat het weer niet gelukt is. Hoe houden jullie de moed? En wie is er nog meer voor een jaar naar huis gestuurd??

Liefs!

672 x gelezen, 3

In Zwanger worden

reacties (0)


  • Claudia32

    Wij zijn precies 2 jaar bezig geweest, inclusief diverse onderzoeken. Bij ons was er dan wel wat aan de hand, het zaad van mijn vriend was niet goed. Ik weet wel, dat ik op een gegeven moment er teveel mee bezig was. Ik deed steeds ovulatietesten, voor mijn NOD testen, teveel op symptomen letten (die ook te maken kunnen hebben met een eventuele menstruatie). Voor mij werd het 1 grote mindfuck. Ik ben het gaan loslaten en ben weer gaan "leven". Gewoon mijn ding gaan doen. Seks hebben wanneer wij er zin in hebben. Weg die ovulatietesten. Een leeg hoofd en geen gedachtes aan een zwangerschap. Nadat het zaad weer goed was en ik het dus had losgelaten, was het na (ik dacht) 3 maanden raak. Net voor mijn vakantie met mijn nicht intiem geweest met mijn vriend en schijnbaar is het eitje blijven plakken op vakantie. Ik verwachtte het niet eens meer, na 4 dagen overtijd toch maar eventjes testen en tot mijn verbazing ZWANGER.

    Ik zeg niet dat jij dat moet doen. Je moet immers niets hé! Maar soms kan het toch heel veel stress met zich meenemen en stress kan zo negatieve invloed op je lijf hebben.

    Daarbij als jij het te lang vind duren. Sta op je strepen en eis een doorverwijzing. Wij werden niet eens voor een jaar weggestuurd, maar een half jaar.

  • Novalie

    Hier hetzelfde wij waren 2 jaar bezig afgelopen juni en mochten in dec. Dan beginnen aan iui. Gelukkig ben ij toch zwanger geworden in dat halfjaartje wachten dus geef de hoop niet op probeer vertrouwen te hebben en positief te denken. Enne over dat loslaten echt heel vervelend nu ik zwanger ben zeggen mensen ook zie je wel je heb het losgelaten maar dan zeg ik ook meteen dat dat bullshit is ik praatte er minder over maar de wens was nog even groot. Heel veel sterkte komt goed

  • yune

    Ahja, die goedbedoelde opmerkingen van "je moet er niet zo mee bezig zijn" of in mijn geval "geobsedeerd"

    Wat heb ik een hekel aan die opmerkingen, die halen met recht het bloed onder mn nagels vandaan, en toch blijven mensen dat zeggen.

    Ik begrijp het gevoel van machteloosheid in de wachtweek, het voelt naar, en je weet niet waar je aan toe bent. Je wil het liefste dat 't raak is, en bij het minste geringste slaat de euforie om in teleurstelling.

    Wees er iig van bewust, dat jij je niet hoeft te verantwoorden als mensen vragen of je zwanger bent.

    Je kan eventueel een second opinion aanvragen bij een andere arts. Een frisse kijk doet soms wonderen.

    Tot die tijd, goed blijven communiceren met je partner, genieten van de tijd met elkaar (qualitytime) genieten van het vrijen en de intieme momentjes.

    Veel succes!!

  • Anitajayden

    Goedendag wij zijn nu ook al 2 jaar bezig mijn eileiders zaten vol dus leeg laten spuiten.. auw auw auw maar goed wat moet dat moet nu moest ik weer terug en nee niet zwanger nu in januari pas weer terug dan willen ze gaan bespreken of we iui willen doen elke keer weer een klap in me gezicht als ik ongesteld word huilen met tuiten maar ja nu zeg ik steeds tegen me zelf laat het gaan het is mijn tijd nog niet en dat doet soms ook pijn hoor maar moet het toch ergens een klein plekje kunnen geven tis zo vervelend iederen om je heen zwanger en bij je zelf lukt het niet hou je sterk

  • MDA2016

    Ik ben niet zolang als jou bezig geweest, maar dat je niet mee bezig moet zijn vind ik onzin...het kwets alleen maar, want hoe wil je er niet mee bezig zijn voor iets wat je zoooo graag wilt. Ik was er elke maand mee bezig, ik was er zo op gefocust (ivm ernstige endometriose) dat zwanger worden moeilijk zou worden zei de gynaecoloog. Ik was uiteindelijk na 7 maanden zwanger. Ik heb een maand van te voren nog extra vitamines geslikt om het zwanger worden te bevorderen (of het toeval was, geen idee) maar de maand erna was ik zwanger. Ook voelde ik elke maand heel duidelijk mijn eisprong en de keer dat ik zwanger raakte ben ik na de sex blijven liggen tot de volgende ochtend, toeval? Geen idee maar het was bij mij wel raak. Je gaat op een gegeven moment van alles uitproberen

    Ik wil je heel veel succes wensen en probeer positief te blijven hoe zwaar dit ook is, elke maand die teleurstelling...

    Hoe denk je over alternatieve geneeswijze? Acupunctuur of homeopathie? Misschien kun je in die richting kijken om je te helpen? Hopelijk heb je morgen een positieve test in handen!