De laatste loodjes

Salaam alaykoum / Hallo allemaal,

Halsover kop toch moeten verhuizen, binnen 2 dagen een nieuwe woonruimte moeten vinden omdat de hoofdbewoner door eigen familie uit huis werd gezet. Was totaal niet de afspraak en ze voelden zich erg schuldig. We moesten dus in 2 dagen eerst een nieuwe woonruimte vinden (alhamdoulillah / alle lof is aan Allah) gelukt. En daarnaast ook alle meubels uit elkaar halen en alle spullen inpakken en boy was dat veel.. met een hoogzwangere buik en 2 kleine kinderen is dat best goed gelukt. Mijn moeder was zo lief om 1 dag op te passen. We zitten dus nu ver van de PSZ waardoor die niet kan gaan, en ook van mn ouders. We wonen in een soort dorp waar alles zondag gesloten is, en laat mn man nou elke zaterdag werken.

Gisteren probeerde ik te zeggen dat ik het erg jammer vond dat hij elke zaterdag werkte (ik weet dat hij het niet voor zn plezier doet), maar hij heeft straks vakantie en dan heb ik een new born baby en dan ja.. wat voor vakantie gaat dat dat zijn? Ik wilde juist even met zn 2 zijn, in de avond kan dat niet want dan is hij zo moe dat hij of op zn telefoon wil of in slaap is gevallen bij de kinderen. Ik weet dat ik niet mag zeuren of klagen.. hij werkt ontzettend hard om te kunnen sparen en ons huisje zo ideaal mogelijk in te kunnen richten. Maar ik ben nu echt hoogzwanger, heb ontzettend veel pijn, slaap slecht en kan de kinderen gewoon niet meer aan soms. Hij doet wat hij kan, maarja er is gewoon geen tijd voor elkaar en ik weet dat hij dat ook jammer vind maar hij ziet soms dingen heel anders en het was ook de reactie die ik terugkreeg waar ik niet zo blij mee was. Al had hij gewoon een knuffel gegeven en gezegd dat hij dat voor ons doet en dat onze quality time wel komt dan had ik daar gewoon vrede mee, maar hij snapte me niet en werd boos omdat hij zo hard werkte en er geen dank voor kreeg.

Nouja goed.. de hormonen werken ook niet mee, heb weer een schimmelinfectie pff heb 2 weken mee kunnen vasten maar is me nu even te zwaar. Ik voel me ook ontzettend eenzaam, mijn vk doet haar best maar ze kan niet garanderen dat ze bij de bevalling kan zijn omdat we nu een halfuur verder wonen. En ik had ook een specifieke kz geregeld, die ook niet meer kan want ik woon nu regio Breda... mijn ouders zijn op vakantie, ik heb geen auto, geen hond te doen hier en lekker weer 4-hoog zonder lift.

Maagzuur zit me ook niet mee maar gelukkig wel aardige mensen, speeltuin voor me deur (die ze niet leuk vinden..) en een zuster waarmee ik soms op stap ga met auto. Ik voel me zo afhankelijk van mijn man. Hij heeft al gezegd dat als alles een beetje gesetteled is dat ik mn rijbewijs mag gaan halen en als er het geld voor is zou die zo een auto kopen. Hij is ook heel lief maar ik mis hem gewoon.. alle aandacht en energie die we hebben gaat naar de kinderen (en terecht hoor..) ik mis mijn eigen plekje, een eigen huisje met eigen spullen en naar mijn smaak ingericht.

Maargoed we hebben onderdak, we hebben eten, we hebben ons geloof en daar moet ik me stevig aan vast houden..

Nouja al met al weer een klaagblogje.. sorry daarvoor!

Wa salaam / Groetjes,

Amatullaah