Het word me even teveel!
Tranen lopen over mijn wangen, als ik deze blog schrijf. Tranen van moeheid, tranen van schuldgevoel en tranen van hoe moet ik dit allemaal doen...
Ik hou echt zielsveel van mijn lieve dochter, laten we dat voorop stellen, ik zou haar voor geen goud meer willen missen en zou voor geen goud de tijd terug willen draaien, alhamdoelilaah voor alles. Zij is het mooiste in mijn leven!
Alleen word het me nu gewoon even teveel, ik weet niet meer hoe ik het rond moet krijgen.. Ik kom zwaar slaaptekort, de afgelopen dagen. Zij valt naar haar voeding van 8/9 uur in een diepe slaap, dan slaapt ze het langst en houdt ze het meesta 6 uurtjes vol (vandaag zelfs 7), waardoor ze dus rond half 3 wakker word. Probleem is, ik kan om 8/9 uur niet gaan slapen, mijn man is pas om half 8 thuis, dus zou beetje raar zijn om dan een half uur/uur later te gaan slapen.. wil wel graag nog even met hem doorbrengen. Maar goed zij slaapt dus wel rond dat tijdstip, ik ga vervolgens rond half 11/11 uur slapen en dan word ze rond half 3 weer wakker, ik heb dan ongeveer 4 uurtjes kunnen slapen. Ik geef haar te drinken, duurt bij elkaar ongeveer een uur (het voeden en haar weer in slaap krijgen).. ga dan weer terug naar bed, val niet gelijk in slaap, duurt ook weer half uur tot 3 kwartier.. en vervolgens staat mijn man om kwart voor vijf op, voor zijn werk. Door het lawaai wat hij maakt (en hij maakt niet eens zoveel lawaai, maar ja je hoort het toch) kan ik weer niet slapen, als ik geluk heb kan ik slapen als hij weg is, dat is rond half 6, maar vervolgens komt Israa weer rond 7 uur.. en daarna slaapt ze als ik geluk heb nog een uurtje, maar soms ook niet...
Alles bij elkaar, slaap ik dus niet veel, als ik dan in de middag zou kunnen slapen, zou het fijn zijn, maar Israa slaapt nauwlijks overdag en als ze slaapt zijn dat van die hazeslaapjes van een half uur.. Ik kijk er al weer enorm naar uit, als mijn man zaterdag vrij heeft, dat hij even op haar kan letten zodat ik kan bijslapen, gelukkig doet hij dit ook met alle liefde..
Dus heel de dag ben ik met haar bezig, kan mijn huishouden nauwelijks doen, snel snel het eten klaarmaken, maar echt ff relaxen zit er niet in.
Ook word ik dan gek, als ik heel de dag in mijn eentje zit, want ja mijn vriendinnen, werken of wonen ver weg, of hebben iets anders te doen.. dus die hebben ook niet altijd tijd, en daar komt bij dat ik geen auto heb, dus ben echt afhankelijk.. kan niet zomaar mijn vriendinnen opzoeken wanneer ik wil helaas.. Mijn ouders wonen in Brabant, dus daar kan ik ook neit zomaar ff langs.. anders had je nog je moeder die je bij kan staan..
Dus dan zit ik hele dag thuis, me continue te focussen op Israa, waardoor ik mezelf vergeet.
Ik mis mijn familie, heb helaas niet zo'n goede band met mijn schoonfamilie dus daar kan ik ook niet terrecht..
En dan heb ik ook nog genoeg andere stress, maar dat zal ik maar niet benoemen..
Al met al het word me echt teveel, en dan ga ik me schuldig voelen, dat ik dat zeg..
Ik weet het gewoon ff niet meer....
reacties (0)