Week 34

Vrijdag wist ik niet wat me overkwam! ML kwam opeens om 15.30 thuis! Na weken van laat thuis en overwerken enz enz was ie gewoon thuis, wat een verrassing zeg! Leuk!

Zaterdag had hij een dagje kerstcadeautjes shoppen met ons 2(/3)tjes ingeplanned... En dat hebben we ook heerlijk gedaan. Nog ff bij de prenatal geweest en daar nog een trapzakje gehaald voor de kleine en de 2,50€ korting voor bio oil ook maar ff gebruikt die in de blije doos zat. Als extra verassing bleek de kassa te vinden dat de zak ook nog eens 3 euro goedkoper was en dat + de 2€ korting uit de blije doos werd ik wel heel erg vrolijk van de kassabon :)

Verder nog wat kerstboodschappen gedaan dus en nog ff nieuwe winterschoenen voor ons zelf gekocht. Kortom helemaal geslaagd, tot we er achter kwamen dat we terug moesten naar de (bedrijfs)bus, want de meter liep af. Dus in een flinke looppas terug. Wat een minder goed idee was want kwam al krampend en met gammele bekken aan bij de bus. Om er vervolgens achter te komen dat ik zo weinig controle over m'n bekken had dat ik ml moest vragen of hij mij een zetje wilde geven om in de bus te komen. Hahaha... Hoe gênant!

Daarna wilden we nog ff in Duitsland boodschappen doen, maar was opeens zo moe dat ik ter plekke wel kon slapen, dus besloten maar naar huis te gaan.

Zondag ochtend rond een uur of 9 op even lekker in bad om vervolgens naar m'n moeder te gaan om met z'n allen te brunchen, ohhhh wat keken die Rosbief en zalm me aan zeg!!! Hmmm!! Nog een paar weekies!

Daarna gelijk door naar de bios om Cloud Atlas te kijken. Wat een lange en langdradige film zeg!!! Pfff. En m'n stuit begon steeds en steeds meer zeer te doen. Terugweg in de auto heb ik echt als hell ervaren. Thuis aangekomen realiseerde ik me dat ik eigenlijk ook van 9 uur tot 19.30 uur aan 1 stuk in touw ben geweest. Meeste wel zittend maar dan nog. Begint je toch echt wel op te breken nu.

's nachts last gehad van pijnlijke harde buiken. En krampen.. Voor/oefenweeen? Of toch banden? Of echt een waarschuwing dat ik kalm aan moet gaan doen?

Maandag de hele dag door krampen en harde buiken gehad, dus even wat in huis doen en dan weer rusten en dat de hele dag door afgewisseld, verder niets spannends gebeurd.

Dinsdag controle gehad bij de vlos. Heb me die Rh-D toch maar in m'n kont laten spuiten, gezien ik blauwe plekken kreeg op m'n buik vd kleine. Dus vond t risico dat de kleine tegendeel placenta trapt en zo bloed vd kleine in m'n baan komt en dus antistoffen maakt te groot. Rest vd controle ging ook goed, tot ze ging voelen hoe groot t kleintje was. En opeens erg bezorgd begon te kijken. Ze meende dat de kleine sinds de vorige controle niet meer gegroeid was en dus nu te klein. Ze schat dat ie nu de grote heeft van een baby van 32 week en op 1800-2000 g zit. Dus met een bezorgde stem belde de t ziekenhuis en wilde een tijd en datum zsm. En dat werd gelijk de volgende dag om 14.00 uur. Moest er verder niet al te veel om zorgen maken want het kan net wel net niet goed zijn met de grootte en gewicht vd kleine volgens haar. Op dat moment was ik ook nog niet ongerust, want ik dacht dat dat vast wel goed zou zitten. Kleine beweegt goed en leek me eerder raar dat het kindje 'opeens' niet meer gegroeid was.

ML gebeld dat ie de volgende dag met me mee moest naar het ziekenhuis. Gelukkig kon hij er vrij voor krijgen.

Daarna nog naar een kennisje geweest en super babynieuws gehoord, waar ik verder even niet over ga uitweiden just in case.

's avonds op de bank begon ik echt heel erg op de baby te letten. En bedacht me dat de kleine al 2 dagen geen hik heeft gehad. Terwijl normaal wel 3-8 x lange hiksessies in m'n buikje plaats vinden. En die krampen en harde buiken? Zou er dan toch iets mis zijn?

De kaart er nog eens bijgepakt en kijken of ik wat kon vinden. In mijn controles, zo kwam ik er achter dat ze bedoelde met de kleine is al mooi ingedaald, dat de kleine dan ook echt is ingedaald. Want er stond voor t eerst vibi ipv bibi, dus als t goed is kan m'n ukkie nu niet meer draaien!! Jeej..

Maar goed, naar bedje en nog ff wat blogjes lezen om m'n gedachten even bij anderen te zetten. En toen kwam ik t blogje van Uilkje tegen, die me alleen maar nog banger maakte. Die had ik beter niet kunnen lezen, want tot op dat moment zag ik niet in hoe t nou zou kunnen dat de kleine 'opeens' niet meer groeit. Daarna dus wel.

Uiteindelijk gaan slapen en echt raar en eng gedroomd, meest bizarre was dat ik in m'n droom m'n handen op m'n buik legde en dat de kleine door m'n buikhuid met de handjes mijn vingers vastpakte en vast hield.. Ja zo bizar heb ik gedroomd :-/

Woensdag werd ik wakker heb ik m'n schildklier medicijntjes geslikt en ging weer op m'n rug logen om m'n ochtend ritueel, spelen met de kleine voort te zetten. Maar tot mijn schik liet m'n wiebelkontje geen enkel teken van leven merken. Na 45 minuten porren wiebelen drukken enz enz en nog geen reactie begon het niet de hik gevoelt te hebben weer boven te komen. Want meestal heeft de kleine tijdens ons ochtend ritueel de hik. En op t moment dat ik daar aan dacht begon de kleine te hikken... Pffff... Wat wat was dat een gigantische opluchting zeg!

De rest vd dag kroop de tijd. Ook nog eens 45 min in de wachtkamer moeten wachten want er waren blijkbaar al 4 12-12-12 kindjes geboren wat ze soms niet eens op 1 dag halen zei ze.. Haha.

Maargoed , de echo...

Niets kleintje, haha.

Alles is gemiddeld hoofdje zelfs al 37 weken! Ieks!!!

Alleen beentje zit iets achter t streepje van gemiddeld en stond gelijk aan 34.0 week. De rest allemaal dus boven week 35. Dus bouw van ml. Korte beentjes en een dikke kop :p 

Gewicht vandaag week 34.5 =   2476 g

De kleine wilde geen profiel foto vh hoofdje laten maken, dat was dan wel weer jammer. Maar goed. Heb de kleine onverwacht nog een x mogen zien voor t geboren wordt en een bevestiging via echo dat tot dus ver de kleine het zo als altijd nog steeds super doet. 

Op de terugweg naar huis met ml aan t geinen geweest, dat ik maar moet stoppen met omega 3 visolie capsules slikken, want blijkbaar heb ik al meer dan genoeg brains gekweekt bij de kleine. :p

Verder moet ik echt wat vinden voor m'n stuitje. Want die vermoord me weer door het zitten op visite en in de wachtkamer. En wil nog wel de Hobbit kunnen kijken inde bios. 

Donderdag lekker chillen. Mailtje terug gekregen van t bedrijf uit America waar ik de wasbare luiers heb besteld, die zijn immers nog steeds niet binnen. Nu heb ik wel de newbornluiers uit alle pakketten, maar gebruik liever de wasbare direct. Dus begon m wel een beetje te knijpen nu. Direct weer een mail terug gekregen dat als ik t pakket morgen nog niet binnen heb dat ik dan even moet mailen en dan sturen ze het per express hierheen, zodat ik de luiers iig voor de 28e(begin week 37) in huis heb, op hun kosten. Jammer dat er problemen zijn met t pakket. Maar wat een heerlijk bedrijf zeg.

Verder ben ik de 12 kg gepasseerd(12,4 kg + nu) had ik nooit verwacht dat t op t einde nog zo snel zou gaan met die kilootjes. Ben benieuwd waar ik op ga eindigen. Ben wel ontzettend trots op m'n zwangere lijf en heb eigenlijk nog geen moment gehad dat ik me dik voel zoals veel zwangere vrouwen schijnen te hebben

Zometeen nog visite van een vriendinnetje die ik al een hele tijd niet heb gezien en dan is deze laatste dag van deze rollercoaster week 34 ook alweer om.