Week 25

Week 25 begon voor ons met ons huwelijksreisje wat ons was aangeboden door familie.

Hondje naar mijn moeder gedaan, nog een paar x gevraagd of ze elke dag wel even komt kijken bij ons thuis of ons poezebeestje weer naar huis heeft gevonden en op naar Texel en jeetje zeg wat een wind vrijdag!!! Bij de pond aangekomen zagen we die niet wegvaren, haha! Dus dat werd een half uur wachten volgens ml die de tijden had bekeken. Maar je mag er al 10 min vtv rijden dus dat viel allemaal best wel mee.

ML wilde vooraan zitten, nogmaals wat een wind!!!

Op de het park aangekomen even lekker chillen in ons kleine vertrekje. Begon toen pas te realiseren hoe goed we het thuis voor elkaar hebben. Aan het meeste stoor ik me niet echt, maar had t toch wel fijn gevonden als er een afstandsbediening bij het mini tvtje had gezeten. En het toilet niet zo naar zeik had gestonken.

Maar goed, even wat gegeten in het restaurantje en later nog een poging gedaan tot na het strand lopen(lang leve maps op gsm), maar was toch echt te veel van het goede en zijn dus op de helft rechtsomkeer gegaan. Bultje op bultje af in de duinen is toch niet echt fijn voor je bekken :-/

Zaterdag ochtend naar Eureka geweest. Is een Orchideeën/vogeltuin en geven ze demonstraties met roofvogels. Was erg mooi en leuk om te zien. Daarna naar het jutters museum en dan nog ff lekker wezen uitwaaien op t strand. 

Tussendoor nog even naar de winkel. Heb sinds een paar dagen erge last van brandend maagzuur dus dacht toch maar eens die rennies proberen. Gatverredamme wat heeft dat gerei een vieze nasmaak!!! Net of je een kolf voedermais naar binnen hebt gewerkt. Maar werken deed het wel *blij*

's nachts had ik echt iets heel raars. Ik werd half wakker met het gevoel of er een slijmpje dwars zat in m'n longen, begon te kuchen en toen werd het echt raar. Opeens het gevoel dat ik me verslikt had. En alles wat ik ophoestte smaakte alsof ik me in een zoet sapje had verslikt? Na een hoestbui van 10 minuten ben in heel benauwd weer gaan slapen. Geen idee hoe wat waar me nu was overkomen. En ML lag K.O. door alle advil die hij geslikt had tegen zijn rugpijn... Pfff

Zondag was alles weer ok. En was ook niet verkouden. Dus werkelijk geen idee waar ik nou 's nachts opeens last van had. En dus ook geen internet. Of ja wel internet op de smartphone maar de ontvangst is hier echt bagger. Dus niet echt iets om mee te gaan googlen.

Zondag verder naar Ecomare geweest. En moest ondertussen uitkijken dag ik zelf niet als Pinguin rond begon te waggelen. Want mijn bekken doet ondertussen echt heeel erg pijn... Maar ik wil absoluut niet hele dagen in t huisje zitten. Benen zijn behoorlijk verzuurd van het vele lopen en mijn voetjes voelen alsof ik 2 dagen lang heb lopen dansen op een festival. 's avonds even lekker wezen zwemmen en dag deed mijn beentje en voetjes en alle andere gewrichten toch wel ff heel goed. Heerlijk dobberen in het water! Net een oud stel, want nadat we 1x van de 85m glijbaan af waren gegleden waren we het er over eens dat het niet voor herhaling vatbaar was haha... ML had in elke bocht pijn aan zijn rug en ik had al moeite met de trap door mijn verzuurde kuiten en pijnlijke voetjes. En in de glijbaan zelf, oehhh... Ff afremmen hoor, want die bochten doorknallen is zeker niet fijn voor m'n bekken :p

Dus als 2 oudjes hebben we ons uiteindelijk vermaakt in het bubbelbad XD

's avonds nog ff huisje schoon gemaakt, zodat we de ochtend erna alleen her en der nog een doekje over hoeven te halen en dan ongehaast kunnen uitchecken.

Maandag ochtend warm aangekleed. Snel nog de rest van het huisje schoongemaakt zoals servies enz en op naar de haven.

Daar zijn we nog aan boord gegaan van de TX 10 waar mee garnalen worden gevangen en ondertussen het water in de gaten houden of er een zeehondje te zien is. Ze hadden bij het reserveren gezegd dat er een klas aanwezig zou zijn.. Nou prima dacht ik.. Maar wat bleek 1 Duitse klas idd en verder nog een stuk of 100 Nederlandse brugsmurfen die niets anders konden doen dan heerlijk puberen en gillen *zucht*

Je kon je kont haast niet meer keren op de boot en elke x als je iets wilde zien stonden die kids er met hun hasses voor. En het was koud! Ik begon me meer en meer af te vragen waar ik die dag aan begonnen was...

Na een lange zit gingen ze eindelijk de netten ophalen en werd het gehele proces uitgelegd. Weer elke x zo goed als niets kunnen zien, maar afijn. Wel interessant op zich. Van een afstandje geluisterd en als de hele groep richting volgende bezienswaardigheid trok gingen wij op ons dooie gemakje kijken.

De garnalen werden gekookt en op een soort van balie uitgestrooid. En al snoepend was de haven zo weer in zicht. Kregen nog een gratis flinke zak garnalen mee voor thuis... En dat maakte voor mij eigenlijk alles wel een beetje goed.

En Ow ja ook nog wilde zeehonden gespot terwijl de kids bezig gehouden werden met zeesterren, krabben en alle andere meuk die mee wordt opgevist.

's avonds hondje opgehaald bij m'n moeder. Daar de garnalen nog ff burgermeester gemaakt. Thuis nog alle planten naar binnen gehaald ivm nachtvorst, dus t is weer een jungle in huis. En als een blok in slaap gevallen.

Ik dacht dat ik dinsdag helemaal op zou zijn, maar niets was minder waar. Heb de babykamer leeg gehaald van alle zooi die ml er had liggen(gereedschap, resthout, lampen, plastic verfpotten, kwasten en en en) en de boel eens flink uitgesopt. Dan de commode nog van de logeerkamer in de babykamer gesleept km eindelijk een klein beetje een idee te krijgen hoe het gaat worden en wat ik evt nog allemaal wil.

Daarna nog uitgebreid boodschappen gedaan met m'n moeder en 's avonds had ik nog energie voor 10! Snap er niets van!

Woensdag en donderdag net zo. Huis aan kant en winkel in winkel uit voor verf behang en noem maar op. Tussendoor nog op visite geweest.

En nu in bed en niet kunnen slapen omdat ik nog steeds barst vd energie. En de kleine ook, want sinds ik in bed lig is de kleine feest aan het vieren daar binnen ofzo.

Dus ik begin week 26 met een nachtelijke blog, in de hoop dat ik van het schrijven duf wordt. Maar aan het einde van m'n weekie ben ik nog steeds niet moe. En als de blog nog langer wordt... Is het meer een boekwerk dan een blog.

Ow ja... En ben de nog 100 dagen te gaan gepasseerd.. Nu alleen nog maar tig dagen en dan is de kleine er al. Begin echt super nieuwsgierig te worden naar dat wiebelkontje in m'n buikje!