Zo alweer een week weg... Man wat begint het snel te gaan... Begin al richting helft vd zwangerschap te kijken.
Ik kan de kleine steeds beter voelen en in het begin vond ik het wel grappig. Helemaal omdat ik het al zo vroeg kon voelen voor een 1e zwangerschap. Vorige week nog aan de gyn gevraagd of het kan maar die vond het onwaarschijnlijk maar zeg nooit nooit.
En dan maandag echo gehad. Mijn placenta zit als ware schijn tegen het plafond aan. Dus hoop dat het trappen tegen maag en ribben straks mee gaat vallen, maar volgens de echo dame moest ik het kind dus precies daar voelen waar ik het dus al ruim 2 weken voel... Ik ben overtuigd dat het de kleine is dus.
2 Dagen later was de kleine zo erg aan het jumpen dat ML de kleine zelfs kon voelen. Dus lekker vroeg allemaal. En moet zeggen dat zoals ik al had verwacht het wel grappig vind af en toe. Ik het niet bepaald confortabel vind dat gewriemel in mijn buik... Roep dus al regelmatig nu: Scratch(onze werknaam voor de kleine) laat mama eens met rust.
Hier de 1e paar 3D afbeeldingen van de uk:

Volgens Schoonmoeder zijn hier balletjes te zien want zo zag dat bij haar jongste zoon op een 2D echo ook uit... Haha, nou hoop niet dat als het een jochie is hij de balletjes ter hoogte heeft van zijn stuitje :P

Volgens de Echodame is het een mamakindje, omdat ie steeds tegen en achter mijn placenta zat te knuffen en verstoppen.

Schattige uitgesneden versie:

En de kleine kan al juichen...

Verder vertelde ze dat het een kleine wiebel kont is en dat ie een heel klein dopneusje heeft. Dus zaten we te lachen dat ie dan van mijn Indische kant een klein dopje en van de kant van ML een rode neus kreeg dus een baby met een klein rood dopje.. Haha
De aanstaande oma's werden blij gemaakt met een indexfoto van hun 1e kleinkind met 9 foto's er op. En helemaal tevreden gingen we weer naar huis.
De dagen erna ging het niet zo lekker. Ik was misselijk en moest voor het eerst ook echt spugen... Bah bah! Ook pas in de avond eigenlijk en dat 2 dagen achter elkaar. Woensdag met lood in mijn schoenen naar de arbo arts, maar tot mijn verbazing hoef ik pas weer terug te komen als ik 10 weken na de bevalling nog niet kan werken. en tot die tijd hou ik dus ZW en Verlof uitkering.... Hele last van mijn schouders af en daarna ook niet meer misselijk dus denk dat onbewust het toch veel met me deed.
Over een paar weken dus helemaal opgelucht naar mijn internist en SPVer dat de arbo niet moeilijk heeft lopen doen in deze. Wel raar op zich want voel me nu niet bepaald slechter als dat ik al deed met mijn schildklier problematie heb me de afgelopen tijd zelfs slechter gevoeld dan in mijn zwangerschap nu. Maargoed... Hoe krom ook minimaal tot 1 april rust om van de zwangerschap te genieten me voor te bereiden op wat er komen gaat enzoverder. En dan zien we vanaf 1 april(als ik dat goed heb gerekend, krijg nog een brief met datum) weer verder.
De rest van de week bezig geweest met computer/baby kamer leeg te halen en onze tuin eindelijk in ode te maken.
Wat is zo'n groot huis toch eigenlijk klein als je ruimte moet maken voor gezinsuitbreiding haha!
Symptomen deze week:
Behoorlijke bandenpijn
Ukkie kunnen voelen
Misselijk en spugen
Zeer pijnlijke bekken van te veel in de tuin doen
reacties (0)