Liefdeloos relatie?

Klinkt als mijn relatie met mijn ex. Hier duurde het alleen niet 2 maand maar eigenlijk al jaren. Ik was zo ongelukkig de laatste maanden dat we nog samen waren. Ik denk dat ik toen ongelukkiger was dan dat we uit elkaar waren. De eerste 2 maand dat we niet meer samen woonde hoefde ik ineens niet meer meerder keer per dag te huilen. Uiteindelijk kwam er nog wel een keer een klap dat ik nu echt alleen was. Maar gewoon niet meer standaard ruzie was zo fijn.

Wat wil jij in een relatie, wat wilt hij in een relatie. Wat willen jullie samen.

Als je dan in gesprek gaat, ga vooral niet opzoek naar een verwijt van het verleden maar ga kijken naar wat je beide wilt in de toekomst.

Hier lukte het gewoon niet. We konden onze ritmes niet veranderen ongeacht de gesprekken die we voerden. We konden elkaar niet meer gelukkig maken.

was het 2 maand geleden nog wel leuk en oke en wat wat er toen anders?

Soms moet je vechten voor een relatie, maar dat hij geen relatietherapie wil zegt denk ik genoeg.

Er zijn ook mannen die gewoon niet zo geloven in relatietherapie, hoe dom dat ook is, maar je moet dan bedenken of aan hem vragen of hij er op een andere manier wel moeite voor wil doen. Zoals een gezellig date-avondje met zn tweeën of een paar daagjes weg en allebei echt je best doen.

Het gaat er niet alleen om hoeveel jullie nu van elkaar houden, want dat kan tenminste nog goedkomen, maar of jullie moeite willen doen om dat te veranderen. Het klinkt alsof die wil er bij hem niet is… een liefdeloos huwelijk is slopend dus dan moet je misschien kiezen voor een leven waarin je op zoek kan gaan naar meer geluk. Je hebt al je zoon, later ontmoet je misschien (als je dat wil, dan ongetwijfeld!) andere liefdes, mensen die wel moeite willen blijven doen.

Wat hebben jullie de afgelopen 15 maanden gedaan om elkaar nog leuk te vinden? Zijn jullie er samen op uit geweest? Een avondje uit met zijn tweeën? Samen een dagje weg? Hebben jullie geïnvesteerd in jullie relatie? Niet alleen hij dus, maar ook jij? Wat heb jij gedaan om jullie relatie te behouden?

Wat ik wil zeggen is dat het niet komt aanwaaien. Het gaat niet vanzelf. Je moet vechten voor elkaar. En dat gaat met hoogte- en dieptepunten, maar meestal gewoon daar tussenin. Er zijn periodes dat je even niet meer weet waarom je ook alweer verliefd was geworden. Maar er zijn ook periodes dat je denkt 'ja! dit was het!'. En over het algemeen gezien moet het gewoon goed voelen. Maar daar moet je wel voor werken! Niet alleen als het minder is, maar juist ook als het goed is. Dus als hij het initiatief nu niet neemt, neem jij het dan. Ga samen een avondje uit. Ga uit eten, naar de bioscoop of ga een avondje naar het theater. Lach met elkaar. Praat met elkaar.

Overigens... Mijn partner en ik gaan ook naar elkaars familieverjaardagen voor elkaar. We houden allebei niet van verjaardagen, maar het hoort erbij. Dus ik ga met hem mee uit solidariteit en hij andersom ook met mij. We vinden het niet leuk, maar we doen het voor elkaar. Dus dat hij dat doet voor jou, vind ik ook niet gek. Dat hij vervolgens zegt dat hij dat doet zodat jij niet kan zeggen dat ie het niet doet, dat is wat zwak. Maar misschien bedoelt ie het anders. Zo kun je overal zout op gaan leggen.



Als je bij elke periode van onvrede uit elkaar wil gaan, ga je nooit een relatie volhouden. Er zijn mindere momenten. Vecht ervoor. En pas als je gevochten hebt en elkaar niet meer kan vinden, dan kun je verder kijken. Maar vecht, lach, huil en vergeef.

Heel moeilijk lijkt me… maar wat zou je tegen een vriendin zeggen die dit zou vertellen?

Heel moeilijk hoor en een heel proces natuurlijk maar als het echt op is en je ziet het echt niet meer verbeteren dan zou ik voor je eigen geluk gaan… uiteindelijk ben je met minder gelukkiger en ga je misschien nog heel veel liefde ontvangen van een ander….

Ik zit nu in een hele liefdevolle relatie, maar ik ken ook anders. (Daarom vind ik dat ik kan zeggen wat ik nu ga zeggen)

Als er geen liefde is waarom zou je blijven? Om dat het comfortabel is?

Lijkt mij geen leuk leven, en geluk moet je vooral uit je eigen gezin kunnen halen en niet alleen elders.

Voor je kind bij elkaar blijven is ook geen optie want wat voor voorbeeld geef je hem dan?

Een leven vol liefde is veel beter dan een "comfortabel" leven, tenminste dat vind ik.

Ik denk dat je vooral moet kiezen wat je zelf fijn vind.. iedereen leeft z'n leven op zn eigen manier en iedereen haalt genoegdoening uit andere dingen.

Kies vooral waar je zelf gelukkig van wordt want zo kan je uiteindelijk andere ook gelukkig maken.

Heel veel sterkte en succes 🍀

Een huwelijk is hard werken en soms heb je pieken en soms zijn er dalen. Goede tijden en slechte tijden. Zeker met kleine kinderen is het soms moeilijk. Maar even buiten je man om, wat wil je er zelf aan doen om het te laten slagen? Want het klinkt alsof je al de handdoek in de ring hebt gegooid.

Ik herken dit niet, zodra hier een van ons gevoel heeft dat het even minder lijkt te voelen ondernemen we samen wat bv nachtje weg of samen koken als de kids op bed liggen, lekker masseren savonds etc. Een relatie is hard werken van beide kanten.

Soms als ik onzeker ben geef ik het gewoon aan van ik ben niet blij met vandaag want je was bv na het eten weg naar vrienden en ik heb ook de hele dag gewerkt was fijn om dan te helpen met de kids op bed leggen. Dan begrijpt hij waar ik mee zit en let er de volgende keer op.

Communiceren is wel echt de key denk ik.

En als het zo zwart wit is als je beschrijft dan moet je voor je eigen geluk gaan kiezen. In een liefdeloze relatie blijven is toch geen voorbeeld voor je kleine ook. Straks groeit hij/zij op met de gedachte dat een relatie er zo uit hoort te zien..

Ik mis de optie: keihard gaan werken om deze relatie te laten slagen. Die zou ik namelijk kiezen. Het is minder zwart/wit dan scheiden of in een liefdeloze relatie blijven. Een relatie is gewoon heel hard werken en dat moet je beide doen. Ook op dit soort momenten.

Nee ik herken dit niet. Ik vecht voor mijn relatie.

Jullie zitten duidelijk in een sleur.

Dof je op, kleed je sexy daag hem uit. Dan krijg je te zien dat hij je echt wel wilt en je echt wel sexy vindt

Die waardering zal je alleen al goed doen. Bedenk waar je verliefd op ben geworden. Dan ga je missen als je ervoor kiest om bij hem weg te gaan en die dingen bij hem en zijn nieuwe vrouw te zien.

Probeer hem niet te veranderen, verander jezelf. Ga niet om alles zeuren , maar bedank hem als hij wel wat heeft gedaan.

Geef liefde ipv het enkel te willen ontvangen.

Deze dingen kan JIJ zelf al veranderen.. het is een eerste stap in de goede richting samen.

Heb meer seks en plezier.

Ga genieten samen ipv het steeds verder de grond in boren en kapot maken samen.

Jullie hebben de rest eromheen , je moet het alleen zelf nog doen.

Je krijgt spijt als je het weggooit. Bedenk wat er juist zo leuk was aan hem en do3 liever

Wat is er 2 maanden geleden dan gebeurd? Of speelt dit al langer, maar heb je het gevoel dat je dit niet meer wil pas sinds 2 maanden?

Dit is natuurlijk heel persoonlijk. Ga voor jezelf na wat de opties nog zijn, hoe die er uit zien en of je daar mee kunt leven. Er samen aan werken, een pauze nemen, weggaan, blijven. Wat vraagt dat van jou, wat levert het op, heb je er vertrouwen in, wil je het? Luister naar dat stemmetje ergens diep van binnen.

Een huwelijk zonder vechten opgeven vind ik persoonlijk doodzonde, maar we weten natuurlijk niet wat jullie al gedaan hebben en als hij niet wil meevechten dan is het zinloos

Wij zitten nu ook in een relaticrisis. Om een lang verhaal kort te maken ben ik moe van de relatie. Ik hou alleen maar rekening met hem en zijn wisselschema, behoeftes etc en hij ziet dat niet. Nu is hij boos geworden. Geen idee waarom trouwens, want hij wil het niet zeggen. Het is iets waar hij al meerdere keren over heeft gepraat met mij zegt hij, maar daar kan ik niets mee. Hij heeft mij dagenlang genegeerd, iets waarvan ik heb gezegd dat dit voor mij een grens is.

Vadaag heb ik naar hem uitgesproken dat ik niet weet of ik nog samen wil blijven. Hij hoopt nog steeds dat ik op mijn knieen ga en 'ja en amen' zeg. Dat hij zijn preek kan houden om zijn zogenaamde gelijk door de drukken. Normaal wil ik de vrede bewaren en bied ik excuses aan om alles goed te maken en achter ons te kunnen laten. Ik ben er nu eigenlijk helemaal klaar mee en zit nu in gedachten hoe ik het alleen moet gaan doen met 3 kinderen. Ik denk dat dit het einde is voor ons.... Ik ben gewoon ontzettend moe van de relatie.

Dus je bent niet de enige die nu voor een moeilijk besluit staat. I hear ya sister!

Houdt hij van je? JA En jij ook van hem? JA

Kan je zeggen dat je een liefdevolle relatie hebt? JA

Hebben jullie dan ook liefdevolle seks? JA

Maar als alles nee zou zijn dan zou ik kijken wat er in die 2 maanden is veranderd zijn jullie iets anders gaan doen dan anders als dat het geval is zal ik zonder verwijten proberen te praten en daar mij conclusie uit halen

Is alles het zelfde gebleven en ben je er gewoon klaar mee dan zal ik inderdaad van elkaar afgaan

Wij hebben ook een koophuis meerdere auto’s etc zijn ook al jaren getrouwd maar voor spullen blijf ik niet bij iemand en dat weet me man ook

Als 2 ouders ongeluk zijn merkt die kleine dat ook

Nee ik herken het echt niet en wij zijn al 18 jaar samen.

Als ik mij zo zou voelen dan maar liever apart van elkaar

Ook omdat hij zelf Geen moeite wil doen voor wie doe jij het nog allemaal ? Een goede relatie dat kan er alleen komen als je er beide aan werkt wilt hij niet dan houdt het op

Nee. Als ik in een liefdeloze relatie zou zitten, had ik er een punt achter gezet 😉.

Ik zit toevallig midden in zo'n relatiecrisis. Wij hebben eigenlijk de handdoek in de ring gegooid momenteel. Wij hebben een zoontje van bijna 13 maanden, en dat is nu het belangrijkste voor ons. Kies voor je eigen geluk en die van je kindje, hoe moeilijk het ook is.. Als je wil praten mag je me altijd een berichtje sturen!

Hoe vindt hij dat jullie relatie gaat? Praten jullie daar over? Waarom wil hij geen relatietherapie? Weet hij dat jij daarom overweegt om de relatie te beëindigen?