Dag lieve oma.

Vanavond is mijn lieve omaatje overleden. Half februari a.s. zou ze 91 jaar zijn geworden.

Het is allemaal ook ineens heel snel gegaan.
In augustus woonde ze nog op zichzelf in haar seniorenwoning. Niet lang daarna vond de thuiszorg haar op de keukenvloer.
Ze is toen ook in het ziekenhuis opgenomen, omdat ze in een jaar tijd 11 kg. was afgevallen. Ze is in een rap tempo behoorlijk dementerend geworden en vergat ook of ze wel/niet gegeten had.
Na die ziekenhuisopname is ze ook niet meer naar huis gegaan, maar naar een verzorgingstehuis.
Omdat ze zo'n 40 minuten rijden bij me vandaan zat en ik met verschillende slaapjes van de kids zat, kon ik niet zo vaak op bezoek gaan bij haar. Maar een week of 3-4 geleden zijn we er toch nog geweest met de kids.
Oma leefde er ook altijd van op. Ze vond het zó leuk ... Een baby en peuter op bezoek.
En als er dan ander beoek kwam, praatte ze vaak alleen maar over Roan en Kianna. Zo vol was ze van de kids.
Een paar weken geleden liep ze ook nog zelf rond met de rollator.

En gisteren veranderde alles.
Ik had dansoptredens met mijn kindergroepen. We stonden al backstage klaar om over 30 seconden het podium op te lopen.
Mijn gsm zat in mijn broekzak en trilde. Ik zag dat mijn viend het was. Snel Appte ik terug, dat ik een kwartier later wel zou terug bellen.
Toen ik belde bleek dat pap ook gebeld had en dat het met oma slecht ging.
Hij en zijn broer en zus waren op weg naar het verzorgingstehuis.
Gelukkig kon de andere dansdocente mijn groep opvangen. Ze waren wel al klaar met optreden maar zouden nog op de finale wachten.

Dus ik ben ook nog gauw naar oma gereden.
Ze lag er als een zielig hoopje bij. Met een zware longontsteking.
Ze had niks meer bij te zetten. Het kapje met extra zuurstof weigerde ze. Ze trok haar hoofd helemaal naar achteren als de verpleging dat om wilde doen.
Eten deed ze ook nog maar nauwelijks.
En ze had de grootste moeite om haar ogen open te houden.
Ook herkende ze ons niet echt meer. Ze reageerde wel nog op mijn stem.
En op die van haar kinderen.

Na een uurtje zijn we weer gegaan.
Ik heb haar nog een paar dikke zoenen gegeven en heb gezegd dat ze maar lekker moest gaan slapen.
Toen ik naar de deur liep, keek ik nog 1x achterom en wist ik dat dit de laatste keer was dat ik haar had gezien.

Toen pap vanavond belde, wist ik al genoeg ...

Lieve oma, rust zacht ...
Je kunt nu naar opa toe ...
En geef je mijn mamma daarboven een dikke knuffel van mij?

xXx