Begin november had Kianna 5 dagen lang hoge koorts (38-41 graden) en toen bleek dat ze een dubbele oorontsteking te pakken had. Ik had ZO gehoopt dat het haar bespaard zou blijven. (Roan heeft het 9 maanden lang ELKE maand gehad, tussen zijn 1e en 2e jaar).
Maar goed, Kianna kreeg Amoxicilline en toen de kuur was afgelopen ben ik ter controle nog even naar de huisarts geweest. De oortjes waren nog een beetje rood van binnen, maar het werd afgedaan als "rest". Ik moest goed in de gaten houden, dat ze niet opnieuw koorts zou krijgen. Dan moest ik meteen aan de bel trekken.
Begin december was Kianna behoorlijk uit haar doen. Niet goed willen drinken en eten. Thuis niet. Bij de opvang ook niet. Maar ze had geen koorts. Toch maar even voor de zekerheid naar de huisarts geweest. En jawel hoor .. WEER dubbele oorontsteking! Dus een maand later kreeg ze al haar 2e Amoxicilline-kuur. De huisarts vertelde me, dat het standaard is bij baby's onder een jaar om meteen met antibiotica te beginnen).
Kuur netjes afgemaakt. Maandagavond om 23.30 uur de laatste gehad.
Dinsdagavond om 23.30 uur maakte ik haar nog even wakker voor een late voeding. (Een week later in de kerstvakantie zou ik die voeding gaan weglaten ... ben ik blij dat ik dat nu nog niet deed).
Ik schrok me rot! Haar ogen zaten bijna dicht ... zo dik waren ze. Ook haar oren waren helemaal opgezollen en stonden van haar hoofd af, alsof ze flaporen had. En ze had een grote bult achter op haar hoofd, terwijl ze zich niet had gestoten. En ze had wat rode vlekken in haar gezicht en op haar beentjes, maar verder nergens.
Meteen de huisartsenpost gebeld. Ik kon langs komen (om 00.30 uur 's nachts). De arts heeft haar oren nagekeken, maar daar was niks meer mee aan de hand. Ze had op dat moment ook geen koorts. Hart en longen klonken ook goed. HIj kon niks voor me doen, zei hij, en stuurde me naar huis met de boodschap om maar een zetpil te zetten.
Ik heb die nacht ELKE 5 minuten op de klok gezien! Alleen maar huilen en in de oogjes wrijven. Ze had last van jeuk.
's Ochtends naar de huisarts. De week ervoor was ik al 2x geweest ... tijdens haar kuur, omdat ik niet echt heel veel verschil bij Kianna merkte. Ik gaf toen aan, dat er iets niet klopte. Maar ze weten het aan de oorontsteking. De huisarts schrok ook best wel en vroeg meteen de bloedwaardes op van het bloedprikken. Maar die waren dus allemaal goed. Ooorontsteking was weg. Hart en longen nog eens gecheckt. Waren ook schoon. Maar haar temperatuur liep weer een beetje op.
Ze stuurde me naar de spoedeisende hulp. Daar hebben ze NOG eens alles gecheckt. En met infrarood het zuurstofgehalte in het bloed gemeten. Maar ook dat was in orde.
Met 3 man sterk hebben ze haar gecontroleerd. Conclusie: het was een hevige allergische reactie op iets. Ze noemden het niet acuut ernstig naar wel ernstig. Maar waar kwam die reactie dan vandaan?
Een virus? Of de kunstvoeding (sinds 2 weken kreeg ze 1 flesje kunstvoeding en de rest nog gewoon de borst)? Of allergisch voor de antibiotica?
In ieder geval werd me geadviseerd om weer even volledig de borst te geven om een koemelkallergie uit te sluiten. Maar dit was niet voor de hand liggend, omdat ik tijdens de hele borstvoedingsperiode ook zelf gewoon melk heb gedronken. En daar heeft ze niet op gereageerd. Inmiddels krijgt ze ook gewoon weer kunstvoeding en daar reageert ze niet op.
Dus het is OF een virus OF de antibiotica.
En ik verwacht nog wel een oorontsteking (gezien Roan's geschiedenis, maar ook ikzelf heb er vroeger veel last van gehad). Maar ben ZO bang om dan weer iets van antibiotica te geven.
Morgen weer naar de kinderarts terug. Ben benieuwd wat ze te zeggen heeft. En wat Kianna de volgende keer WEL mag krijgen bij een ontsteking?


De dag erna kreeg ze in ieder geval NOG meer rode vlekken in haar gezicht, maar ook op buik en rug. Heb wat afgebeld die dagen! In ieder geval had ze wel druppels gekregen tegen de jeuk en gelukkig was na 5 dagen de allergie weg. Dus met Kerst zat ze er gewoon gezellig bij.
Gelukkig!
reacties (0)