Slecht nieuws.
Hey hey,
Moet het echt even van me af schrijven. Ik kreeg vanmiddag een niet zo leuk telefoontje.
Pap moest vandaag naar het ziekenhuis voor een darmonderzoek, omdat hij al een paar weken bloed bij de ontlasting had. En met zalf ging het maar niet over (hij meende namelijk zelf dat hij last had van aambeien).
Nu hebben ze vandaag een poliep weg gehaald en hij blijkt een tumor in de darm te hebben. Ze vermoeden dat het kwaadaardig is. Over een kleine 2 weken moet hij terug voor een vervolgonderzoek en een scan.
Ik maak me nu best wel zorgen: op de eerste plaats, omdat mam in april 2008 ook geopereerd is aan een tumor in haar dikke darm. Bij haar hebben ze geblunderd en ze is gestorven aan een medische misser. Een heel traject van 2 jaar lang nog gesprekken gehad met het ziekenhuis (t/m Raad van Bestuur en Inspecteur van Volksgezondheid). Ik heb alle vertrouwen in dat ziekenhuis verloren.
Op de tweede plaats maak ik me zorgen, omdat pap dus terug gaat naar DATZELFDE ziekenhuis. Zijn vriendin woont er namelijk op 5 minuten afstand vanaf. Hij gaat om "praktische redenen" terug naar dat ziekenhuis. Dus alleen maar omdat zijn vriendin dan snel daar kan zijn. Ze heeft wel een auto, maar durft niet goed te rijden. Dus die zal echt niet naar een ander ziekenhuis gaan.
Ik ben boos op pap, maar dat heb ik hem een paar weken geleden ook al laten weten, toen hij vertelde dat hij vandaag naar dat ziekenhuis heen ging voor dat onderzoek. We hebben daar ZOVEEL ellende meegemaakt. Hoe kan hij dat mij en mijn broer dan aandoen om weer terug te gaan? Ik heb pap wel laten weten, dat ik het niet aankan om in het ziekenhuis bij hem op bezoek te komen. Dat geeft mij teveel stress en doet mij teveel pijn. Teveel nare herinneringen. Of ben ik nu egoïstisch?
Ben ook bang ... hoe zal dit gaan lopen? Blijven wij straks alleen achter?
Maar pap wil absoluut niet in discussie gaan over zijn keuze voor het ziekenhuis.
Mijn kraamweek begon juist zo fijn. Wat een domper ...
reacties (0)