Verloskundige (34 weken + 3 dagen).

Zo, dat was weer een controle bij de verloskundige vanochtend (34 weken en 3 dagen nu ... aftellen dus).

Alles ziet er prima uit. Ons meisje ligt al weken  met haar hoofdje omlaag. Nu lag ze ook al wat vaster in mijn bekken, maar ze is nog niet volledig ingedaald.
De baarmoeder is 32 cm. Prima, volgens de verloskundige.

Verder nog even naar het hartje geluisterd en ook dat klonk allemaal goed.

We hebben het ook nog even gehad over mijn eerste bevalling (van Roan). Dat is toen zo razendsnel gegaan. In 2 uur en 20 minuten had ik al volledige ontsluiting. Voordat de verloskundige er was, had ik ook al 20 minuten persweeën weg gepuft. Bleek dat ik al 10 cm ontsluiting had!

Ik heb dan ook aangegeven, dat ik haar echt bij de 1e wee (bij wijze van spreken) ga bellen. Moet er niet aan denken, dat ik straks alleen thuis ben en dat het dan op gang komt en dat ik dadelijk alleen die bevalling moet doen. Mijn vriend werkt een uur rijden hier vandaan, dus die is ook niet snel even thuis (mocht het onverhoopt midden op de dag beginnen). En mijn vader en schoonouders werken allemaal nog.

Ik begin wel een beetje zenuwachtig te worden voor de geboorte. Dat had ik bij Roan totaal niet. Toen had ik echt zoiets van "ik zie wel wat er op me af gaat komen, het gaat zeker pijn doen, maar ik laat het maar over me heen komen." Maar omdat hij op het allerlaatste moment zijn handje naast zijn hoofdje stak, ben ik dus NET niet helemaal ingescheurd. Daar heb ik enorm veel pijn van gehad. En nog heel lang heeft het niet prettig aangevoeld. Helaas heb ik er ook een stress incontinentie aan over gehouden. Maandenlang heb ik daarvoor bekkenbodem therapie gevolgd en het is ook wel enigszins verbeterd, maar ik ben er nooit meer vanaf gekomen.

Nu weet ik dus wat er op me af gaat komen en ben ik er niet meer zo onbezorgd over, als bij Roan. Mijn verloskundige gaf al aan, dat ze altijd nog een knipje kan zetten (uit voorzorg), maar eerlijk gezegd zie ik dat ook niet zo zitten, want dan moet ik weer gehecht worden ... en dat heeft me bij Roan echt heel erg veel pijn gedaan (ondanks alle verdoving heb ik toen alles gevoeld). Ik heb dan ook met haar afgesproken, dat ze echt alleen maar een knipje moet zetten, als ze merkt dat het niet anders kan.

En ik ga ook maar smeren met perineum olie. Geen idee of dat werkt. Baat het niet, dan schaadt het ook niet, lijkt me. Iemand hier ervaring mee?

Ik hoop eigenlijk dat ik gewoon niet inscheur en dat ik ook niet ingeknipt hoef te worden. Wie had dat bij een 1e kindje ook en is er bij een volgende kindje ongeschonden uit gekomen, zonder scheur of knip?

Verder houd ik nu wel vocht vast en merk ik dat ik 's middags echt even plat moet gaan liggen. Anders doen mijn onderbenen, enkels en voeten best wel zeer (van het vel dat dan erg strak staat).

En dan die vreselijke jeuk over mijn hele lichaam! Niet normaal! Iemand tips?

Maagzuur ... heb ik ook meerdere momenten op een dag last van.

En dan last but not least: sinds vorige week heb ik zo'n ongelooflijke vet haar! Gisteravond heb ik het nog gewassen en vanmorgen leek het wel alsof er een dikke laag wax in zat! Ik heb al een shampoo voor vetter haar gehaald, dus die ga ik bij de volgende wasbeurt gelijk gebruiken. Maar als iemand nog een goede tip heeft ... graag!