14 maanden ... wat vliegt de tijd!

14 maanden oud ben ik en sinds 7-3-2011 kruip ik al op handen en knietjes.

En dat vind ik leuk! J Kijk maar eens wat een lol ik heb! In een rap tempo ga ik het hele huis door. Op ontdekkingstocht.

Om weer te gaan zitten, strek ik mijn linkerbeentje opzij om vervolgens op mijn billen te gaan zitten. Kijk maar ...

Ik kan me heel goed in mijn eentje vermaken met mijn speelgoed. Voordat we het in de gaten hebben, is er alweer een uurtje voorbij.

Maar ik vind het ook erg gezellig als pappa of mamma samen met mij speelt. Vooral als mamma bellen blaast, dan kraai ik het uit van plezier. Ik probeer ze ook wel eens te pakken, maar meestal ben ik net te laat en zijn de bellen al kapot.

Blokken stapelen doe ik ook sinds een paar dagen. Daar krijg ik maar geen genoeg van. Hoe hoger de toren, hoe meer lol ik heb. En het leukste is natuurlijk … … de toren omduwen!

Blokjes op de tafel op elkaar stapelen is ook een uitdaging voor mij. Ik kan er nog maar net bij, als ik mezelf optrek aan de tafel. Als ik op mijn knietjes ga zitten met mijn billen omhoog, dan lukt het net.

Ik brabbel er nog lustig op los. Pappa = puppu. Mamma = maamaa. Andere woordjes zeg ik nog niet, maar ik maak wel al een heleboel keelgeluidjes. Vooral heel hoog en hard schreeuwen en schaterlachen vind ik erg leuk. En zeker als pappa heel gek met mij doet, zoals mij in de lucht gooien en weer opvangen. Of als hij me laat vliegen.

’s Ochtends zit ik tegenwoordig al vaker rechtop in bed, op mijn knietjes. Ik heb mijn slaapzak dan nog aan, maar dat geeft niet. Het lukt me toch wel. J

Laatst liet pappa mij op mijn kop bungelen in de slaapzak. DAT vond ik leuk! Wat een pret. Hoe gekker, hoe liever!

Ook heb ik al mijn 1^e carnaval gevierd. Ik mocht al verkleed als Super Baby naar de kinderopvang. En gisteren hebben we ook nog naar de carnavalsoptocht gekeken bij ons op de hoek. Ik schrok wel heel hard toen er zo’n versierde praalwagen hard toeterend voorbij reed.
Aan de overkant van de weg vond ik het wat fijner om te kijken. Een beetje verder weg. Alle kleurtjes vond ik prachtig om te zien.

En morgen mag ik weer bij mijn vriendjes en vriendinnetjes van de kinderopvang gaan spelen. Joepie!