Naar de kinderarts

Vanmorgen waren we al om 8:45 uur in het ziekenhuis. We moesten eerst S-ara inschrijven alvorens we om 9:00 uur op de kinderpoli terecht konden. Om 9:15 werden we naar binnen geroepen. S-ara werd door een verpleegkundige gemeten en gewogen. Het frappante was dat de weegschaal nu ineens 7.800 gram aangaf i.p.v. van de 7500 gram vorige week op het CB. Maar volgens de arts kon dat deels te maken hebben met de verschil in weegschalen.

S-ara werd eerst lichamelijk onderzocht door een co-assistente en er werden wat vragen gesteld. Toen ging de co-assistente weg en hebben we ruim 45 minuten op de kinderarts gewacht. Toen eindelijk de kinderarts kwam werd Sara opnieuw lichamelijk onderzocht. Ook kreeg S-ara een plas-zakje (om haar plas op te vangen). De kinderarts vertelde ons hetzelfde wat onze huisarts vorige week al zei: Het is niet goed dat een groeicurve afbuigt, en er moet dan zeker verder gekeken worden. Ze legde uit dat er tal van oorzaken kunnen zijn waarom een kind ineens niet goed groeit. Zo kan ze wellicht een gluten intolerantie hebben waardoor de darmen gluten dus niet verdraagt en door de opgelopen beschadiging kunnen de darmen niet alle voedingsstoffen opnemen. Misschien een lactose intolerantie, of misschien een chronische urinewegen infectie (vandaar haar plas). Verder moest er gekeken worden naar wormen en parasieten.

Gezien de hoeveelheid aandoeningen die een groei-stagnering kunnen veroorzaken, besloot de arts om dan ook maar naar alles te kijken. Wij zelf moeten per dag heel precies bijhouden wat ze eet, we moeten proberen plas op te vangen (want dat lukte niet in het ziekenhuis), de zuurtegraad van haar ontlasting elke keer meten, en ook ontlasting verzamelen en naar het ziekenhuis brengen. Verder besloot de arts gelijk een uitgebreid bloedonderzoek te doen.

Daarvoor werd er bij S-ara 8 buisjes (van grote tot kleine buisjes) afgenomen. Dat gaat niet zo makkelijk als bij volwassenen... druppeltje voor druppeltje moest in 8 verschillende buisjes opgevangen worden, terwijl er een dikke naald in haar hand zat. Dat was echt heel zielig. Sara had alle andere onderzoeken rustig over zich heen laten komen, maar dat prikken vond ze echt niet leuk. Het was hartverscheurend om te zien. Dit is wel wat anders dan een vaccinatie prikje. Ik moest er gewoon van meehuilen. S-ara kreeg na afloop een heel leuk cadeautje van de verpleegkundigen en wij haalden in de cafetaria meteen iets lekkers voor haar. We verlieten het ziekenhuis pas om 11.30. Sara was doodop, en nadat ze een lekker stuk ontbijtkoek op had, viel ze in de kinderwagen in slaap op weg naar huis.

Ik moest Sara eigenlijk daarna naar het KDV brengen, want ik moest zelfs stage lopen. Maar ik heb voor morgen oppas geregeld, en blijf vandaag lekker met haar thuis, en ga morgen dan i.p.v. vandaag stage lopen. Ik moet zelf ook allemaal verwerken wat ik vandaag allemaal gehoord heb.

Ik ben meteen nog naar de apotheek gegaan voor een zuurgraad (ph) meetstrip (de arts zei dat we die gewoon bij een apotheek konden halen), maar die hadden ze daar niet. Die mevrouw wist ook helemaal niets en zei dat ik maar het internet op moest om het ergens te bestellen? Ze heeft niet eens even in de computer gekeken en ze wist niet eens wat het was... geweldige service weer. Iemand enig idee waar ik die kan halen? Anders bel ik straks nog maar even het ziekenhuis.

Dinsdag breng ik S-ara's urine en ontlasting naar het ziekenhuis, over twee weken krijg ik telefonisch de bloeduitslag te horen, en over een maand moeten we terug.

Ik wou dat ik kon zeggen dat ik nou gerustgesteld was, maar juist eerder het tegenover gestelde. Ik hoop dat het allemaal gewoon meevalt. :-(