1e fruithapje ... half jaar oud al!

Wauw ... Roan is vandaag precies een half jaar oud al. Wat vliegt de tijd toch zeg!

Tot nu toe kreeg hij dan ook volledige borstvoeding. Zo'n 2 weken terug zijn we van 5 voedingen naar 4 voedingen terug gegaan, omdat we hem ALTIJD wakker moesten maken rond 23.30 uur voor zijn 5e voeding. Zodoende hebben we het geprobeerd of hij met 4 voedingen ook genoeg had. En jawel hoor. Overdag zit er gemiddeld zo'n 3 en een half tot 4 uur tussen de voedingen. En 's avonds krijgt hij de laatste voeding ergens tussen 20.45 en 22.00 uur. En dan slaapt hij de hele nacht lekker door ... tot 6.30-6.45 uur. HEEL FIJN!

En vandaag weer een mijlpaal he? Zijn 1e fruithapje! Al een paar weken keek hij mij de druifjes, de aardbeien en de boterhammen uit mijn mond, als ik aan het eten was. En dan ook een beetje smakken met zijn mondje. ZO aandoenlijk!
Vandaag mocht hij zelf banaan gaan proeven. Gewoon van de Olvarit hoor. Even kijken hoe dat smaakt. Wellicht ga ik straks ook zelf fruit pureren voor ons mannetje.

In eerste instantie dachten we dat Roan banaan niet zo lekker vond. Hij trok er een beetje een gezicht bij van "wat geef je me NU???" Even wennen aan de smaak dus. Hij werkte het in ieder geval niet terug naar buiten. En eten van een lepeltje ging al vrij aardig. Wel 5 lepeltjes heeft hij naar binnen gewerkt! (Hij had wel net van tevoren best lang uit beide borsten gedronken, dus hij zat waarschijnlijk ook gewoon vol). Straks nog maar eens proberen. Ben benieuwd of hij het dan ook met smaak naar binnen werkt. :)

Een uurtje na zijn fruithapje lag hij in de box te spelen met zijn muziekmobiel. Die draait schuin omlaag en omhoog. Roan maakt er trouwens een SPORT van om de pootjes van die beestjes te grijpen ... en dan vooral HEEL STEVIG vast te houden! Vooral het schaap heeft het zwaar te verduren! HaHa. Na een tijdje wilde ik hem even in de wandelwagen te slapen leggen (aangezien het bij ons beneden nu koeler is dan boven op zijn slaapkamertje). Maar wat bleek??? CADEAUTJE! Volle luier. (Wat een aroma)! Niks huilen of jengelen! Meneertje lag gewoon rustig in het rond te kijken in de box. Ik vermoed dat hij zo rustig bleef, omdat hij zijn fiepie in zijn mond had. Anders had hij zich wel laten horen. HaHa.

Wat zijn we toch ontzettend gelukkig met die kleine uk! Gisteren gingen we naar zijn peettante in Zoetermeer (want haar zoontje werd 6 jaar). Dat is vanuit Limburg zo'n 2 uurtjes rijden. Een hele rit dus. Maar Roan heeft zowel op de heenweg als op de terugweg vrijwel de hele tijd geslapen. HEERLIJK! En ik had ook niet anders verwacht: zoals altijd deed hij weer iedereen smelten met zijn betoverende lach op zijn gezicht en zijn geschater. ZO tevreden met alles! HOE happy kan een mens zich voelen ...

Even wennen aan de nieuwe smaak ...

Toch wel lekker ...