3 maanden en kinderfysiotherapeut

We merkte de laatste weken dat er iets haar niet lekker zat. Ze begon steeds vaker te huilen en niet zomaar huilen, maar echt gillend. Echt zo'n huil dat ze ergens pijn heeft. Ook was ze vaak gespannen en overstrekte ze zich steeds vaker. Op haar buik liggen was een drama zoals ik in de vorige blog al vermelde! Daarom hadden we donderdag de kinderfysiotherapeut gebeld en daar konden we vanochtend terecht. 

We dachten zelf in eerste instantie misschien aan het kiss-syndroom. Vanaf het persen was het namelijk een best heftige bevalling. Ze heeft zo'n 15 minuten 'vast' gezeten en was scheef ingedaald. Ook daalde haar hartslag heel erg en was er sprake van foetale nood. Dus het zou in dat opzicht niet zo gek zijn. Er stond een lijst met symptomen op internet en daar had ze er toch aardig wat van, maar gelukkig was het dat niet. Er blijk een blokkade aan de rechterkant van haar borstkasje te zitten. Dat merkte je ook heel goed bij de fysio. Gelukkig was verder alles goed. Ze heeft nou 1 behandeling gehad en je merkt nu al verschil. Ze lacht meer en is een stuk meer ontspannen en tevreden. Ook het drinken aan de borst gaat een stuk beter. Ze deed het wel goed, maar was heel onrustig vaak loslaten en heel erg bewegen. Nu drinkt ze lekker ontspannen voor mama en Norah heel erg fijn. Naar een minuut of 20 oefeningen doen heeft de fysiothuierapeut haar op haar buik gelegd en ze vond het gewoon GOED. Niet huilen, geeneens mopperen en ze steunde gewoon perfect op haar onderarmpjes en keek mij recht in m'n gezicht aan. Wij waren helemaal verbaasd en natuurlijk super trots op der! Donderdag hebben we weer een afspraak en ze verwachtte dat het met een paar behandelingen over zou zijn. Hartstikke fijn natuurlijk en papa en mama waren helemaal blij!

Daarna gingen we naar het ziekenhuis om foto's van haar heupjes te maken (wat pas mag vanaf 3 maanden), omdat mijn zusje een heupafwijking heeft die mogelijk erfelijk is. De fysiotherapeut verwachtte dat er niets aan de hand was, maar de verwijsbrief hadden we al en het kan natuurlijk nooit kwaad om een foto te laten maken.

Dus wij met Norah naar het ziekenhuis. We hadden haar in zo'n hokje uitgekleed en waren aan het wachten tot we naar binnen mochten. Naar een minuut of 5 kwam de dokter en die vroeg ons of ze te vroeg geboren was. Dus ik vertel hem dat ze met 38+4 weken geboren is. Nou het antwoord was dat we dan over 10 dagen terug moesten komen, want dat haar heupjes dan nog niet volgroeid zijn. Nou papa en mama waren niet zo blij! Norah was al vanaf half 9 wakker en het was ondertussen al half 11, wat voor haar doen heel erg lang wakker zijn is en dat met al die inspanningen en indrukken bij de therapie. Het consultatiebureau had dat tegen ons moeten zeggen, maar dat hebben ze dus NIET gedaan! Dat vonden we toch wel heel slordig. Kleine moeite toch? Maarja, niets aan te doen eind volgende week maar weer terug.

Morgen moeten we naar het consultatiebureau voor haar 2e prikjes. Ik ben heel benieuwd wat ze nu weegt en ik ga er wel wat van zeggen. Het kwam wel vaker voor volgens het ziekenhuis namelijk =S

Nou, dat was het wel weer! Morgen een update over het consultatiebureau!

Groetjes van Anke en Norah