Saved by the bell

Hoi dames,

Vandaag was het zover nadat de eerste keer cytotec was mislukt en wij een tweede en zelf een 3e poging hebben moeten wagen was het vandaag zover zijn we dit keer wel alles verloren. Na de echo van vorige week zat er natuurlijk nog een stolsel ik moest nog een setje cytotec inbrengen maar aangezien t niks opwekte die dag erna helaas nog een keer ...

Nou maar goed vandaag dus weer bij de gynaecoloog geweest en SAVED BY THE BELL het is schoon / ik ben schoon wat was dat een opluchting zeg mijn gyn. had zelf ook een lach op haar gezicht erg fijn om te zien aangezien ze wel wist hoe bang ik was voor een mogelijke curretage die voor vrijdag alvast gepland stond.

Hoe ik me nu voel ? Tja opgelucht enormmmmm opgelucht en ergens ben ik erg trots op mezelf dat ik deze ellende toch ben aangegaan aangezien ik ook gelijk voor curretage kon kiezen ( niet dat ik dat slecht bedoel tegen over de mensen maar ik ben wel iemand die liever het gewoon zelf op wil lossen voor zover het kan). Pijn , ja dat heb ik ontzettend gehad echt niet normaal het was nog erger dan de vorige keer en toen dacht ik serieus al dat ik dood ging. Wel merkte ik dat het me sterker had gemaakt omdat, ik er beter mee wist om te gaan. Maar goed over het algemeen voel ik me nu wel goed ben nog wel wat slap en moe maar ijzertabletjes moeten we er wel weer wat bovenop helpen...

Ook kreeg ik de vraag van mensen EN NU ?  Nou dat is best simpel we hebben een afspraak staan bij de gyn over zo 7 weken dit om te praten hoe me cyclus nu is en hoe ik me voel en ofdat we nog wat onderzoeken willen ondergaan. Wij weten al dat we die onderzoeken willen laten doen dit alleen om alles verder maar uit te sluiten .. Maar qua een kindje opzich doen we het even rustig aan althans dat is het idee nu en ik weet dat dit binnen 1 dag kan veranderen. Het heeft me ontzettend geraakt dat het weer mis ging / is gegaan en ik voel wel dat ik nu een soort muurtje bouw om mezelf te beschermen dit is ook niet helemaal goed want, ik kan me er dan heel sterk aan vast gaan houden en mijn vriend wilt het liefste gewoon door al heeft hij respect voor mijn idee... Natuurlijk zou ik dolgraag een kindje willen maar tot nu toe heeft het allemaal meer verdriet gebracht dan geluk en liefde dus voor mij is het momenteel even klaar.

Ik weet ook niet of ik bekend ga maken als we er weer voor verder gaan , ook niet aan familie of vrienden daar heb ik namelijk veel van geleerd.

Helaas heb ik ook van een aantal vriendinnen niet de steun gekregen die ik nodig had .. Ik weet echt dat je me niet constant belt of een appie stuurt maar gewoon telkens niks laten horen en ook niet bij dagen zoals deze vind ik gewoon erg naar aangezien ik zelf wel iedereen altijd probeer te steunen en dingen te onthouden. En nee dan heb ik het helaas niet over 'zomaar' een vriendin  maar iemand waarom ik enorm veel geef ... Zelfs iemand waar ik stage mee heb gelopen die wist het toevallig allemaal omdat, we tegelijk zwanger waren en zij dat tegen mij had verteld en ik het dus ook tegen haar en ik zie haar nu nooit meer af en toe is op de app maar verder niks .. Maar goed zelfs zij heeft mij gisteravond succes gewenst voor vandaag en me vanmiddag een berichtje gestuurd met hoe is het gegaan.

Maar goed er zijn ook leukere dingen WANTTT,

Volgende week ga ik buiten me eigen bedrijfje ook nog ergens anders werken voor 16 uurtjes in de week puur om lekker te kunnen gaan sparen en leuke dingen van te doen , dat maakt het ook leuker om te werken vind ik zelf :D ..Ook dat heb ik nog gedaan tijdens mijn miskraam door ik dacht deze kans kan ik niet laten schieten en was gewoon op gesprek gegaan voel me erg trots hahah :D

Maar goed dat is zo'n beetje mijn update :)

Jullie horen van me , bedankt voor alle steun !